غلات

ویژگی های رشد چاودار، کاشت و مراقبت

تصمیم گرفتید که زمین را با چاود بچرخانید، اشتباه نکردید. این تنها گزینه ای است که برنده می شود، چرا که در فرهنگ زراعت، به عنوان یک کود سبز و یک متخصص از خاک به طور گسترده ای مورد استفاده قرار می گیرد. برداشت محصول نیز مورد استفاده قرار می گیرد - بسیاری از دستور العمل های آشپزی و پزشکی وجود دارد، مواد اصلی که در آن دانه ها، سبوس و حتی ساقه های چاودار هستند. ما موفق شدیم از بهترین کارشناسان صنعت در مورد چگونگی سازماندهی آماده سازی، کاشت و کشت این چمن ها، توصیه های عملی را بیاموزیم.

آیا می دانید؟ رشته های چاودار تقریبا در تمام نیمکره شمالی جهان یافت می شود. بزرگترین تولید کنندگان آلمان، لهستان، روسیه، چین هستند. در کشور ما حدود 640 تن سالانه جمع آوری می شود.

چاودار بهار و زمستان: شرح

برای شروع، تعریف چاودار، ویژگی ها و تفاوت های آن چیست؟

برای اهداف کشاورزی برای جمع آوری مقیاس بزرگ چاودارهای کاشت علوفه ای که در فرآیند عبور از گونه های وحشی و کشت شده حاصل می شود. به ندرت مواجه می شوند در مناطق شمالی اوکراین، انواع "Tatyanka" و "Vesnyanka" محبوب هستند، و در مناطق جنوبی - "مستعمره اودسا".

برای رفع نیازهای غذایی و به عنوان یک کود سبز، چاودار استفاده می شود که برای یک سال رشد می کند. در اغلب موارد، این گروه توسط گونه های دیپلوئیدی ("آماندا"، "مبارزه"، "Bohuslavka")، نشان داده شده که با مقاومت در برابر یخ و سبک، مشخص می شود. آنها همچنین به شرایط رو به رشد بی تکلف هستند. مطالعات طولانی مدت و آزمایشهای پرورش دهندگان با ظهور چاودار تتراپلوئید، به عنوان مثال، "Puhovchanka"، نشانه های معمولی استقرایی ساقه های ساکن و دانه های بزرگ است.

سیستم ریشه قدرتمند انواع مختلف چاودار را متفاوت می کند. ریشه های اسفنجی عمیق به 1.5 - 2 متر و به آبیاری بستگی ندارد. علاوه بر این، آنها توانایی بالایی برای جذب مواد مغذی دارند. با کاشت عمیق دانه ها، گره های بوش در دو سطح قرار می گیرند: بالا و پایین. اولویت در لایه بالایی زمین باقی می ماند. در شرایط مطلوب، بیش از 50 شاخه می تواند از یک دانه رشد کند. بهره وری در عرض 20 - 40 c / hectare.

اعضای سالانه و چندساله علفی خانواده غلات به دو جنس تقسیم می شوند: بهار و زمستان. صرف نظر از طبقه بندی، چاودار متعلق به گیاهان تهاجمی مقاوم و با توجه به مشخصات ویژگی های غالب بر گندم است. در مرحله اول، شرایط کمتری در شرایط رشد وجود دارد؛ دوم، تنها خواص فیتوسانیاتیک در آن ذاتی است و در مرحله سوم، گیاه به خوبی از بیماری ها و آفات برخوردار است.

مهم است! اگر پتاسیم کمی در خاک وجود داشته باشد، برگ های چاودار ضعیف رشد می کنند، شدت بوشینگ و مقاومت در برابر مسکن کاهش می یابد. با کمبود فسفر و پتاسیم، گیاه به کاهش دما حساس می شود.

در عمل، محصولات زراعی بیشتر کاشته می شود (نویوا، خاکتا، Drevlyanskaya). آنها حتی در خاک های شنی ضعیف عمل می کنند، اسیدیته بالا، خشکسالی های بهاره و سنبله در زمستان های برفی نرم را تحمل می کنند. بدون پوشش می تواند 25 درجه یخ زده زنده بماند. چاودار زمستانه با ویژگی های بیولوژیکی متمایز می شود و اولین شاخه ها را در 1 تا 2 درجه سانتیگراد می گذارد و در 12 درجه سانتیگراد سبز به طور کامل منطقه را بچشد و به سرعت بوش را سفت کند. به طور متوسط، دوره رشد از 270 تا 350 روز طول می کشد. در همان زمان، فرهنگ بسیار حساس به درجه حرارت بالا است، می تواند در طول ضخیم شدن ضخیم شود، و هنگامی که به عنوان یک گیاه میانی استفاده می شود، خاک بسیار خشک می شود. کاشت در محل سبزیجات باید به طور کامل آبیاری شود. چاودار بهاره در بهار و به طور وسیعی در منطقه کارپات و مناطق کوهستانی Carpathians کاشته می شود. در مناطق مرکزی و شمالی اوکراین، اغلب به عنوان یک بیمه در برابر انجماد محصولات زراعی و همچنین در مخلوط غذا رشد می کند. انواع محبوب "Onokhoy"، "Tulunskaya"، "Kabarda" است. خاصیت آنها این است که نیاز به افزایش نرخ بذر به علت زبر بد. با وجود انواع مختلف کاشت سالانه، چاودار معمولی در کشاورزی داخلی کشت می شود.

ویژگی های کاشت چاودار

کاشت چاودار در یک باغ سبز، از فرسایش آن محافظت می کند و غنی از آن با نیتروژن، پتاسیم، مواد ارگانیک است که باعث خستگی و نفوذپذیری هوا در خاک می شود. علاوه بر این، در عین حال از آفات مزاحم و علف های هرز خلاص شوید. حتی چند ساله مانند گندم گاو و گرده افشان نخواهند ایستاد.

توصیه می شود که چاودار زمستانه پیش از آماده سازی سایت و کاشت پس از محصولات دیرهنگام سازماندهی شود. همچنین می تواند به عنوان یک پیش ساز برای دانه های مرده و بهار یا به عنوان یک گیاه متوسط ​​استفاده شود. جای تعجب نیست که متخصصان کشاورزی از کود سبز چاودار استفاده می کنند، که در کیفیت آن به هوموس و مجتمع های معدنی پایین تر نیست. برای این منظور، کاشت باید محاسبه شود تا میانبرهای سیدرات آینده قبل از بهار تشکیل شود.

در خارج از فصل، زمانی که بسیاری از نمایندگان گیاهان گیاهی به طور کامل نمی توانند رشد کنند، ریشه های چاودار خاک را خشك می كنند و با شروع یك خشك شدن، جوانه می زنند، كه به سرعت میزان زیست توده را افزایش می دهد. جوانه زدن شاخه ها با شلاق زدن تخت با یک راک می شود. هو چند هفته قبل از کاشت محصول اصلی، جوانه های چاودار برش می خورند، به شرطی که ارتفاع آنها به 60 سانتی متر برسد و آنها در زیر زمین 3-5 سانتی متر دفن می شوند، به طوری که جرم درهم پیچیده می شود و کرم های خاکی در آن فرو می روند. به طور متوسط، حدود 5 کیلوگرم سبز باید در هر متر مربع باشد. سیب زمینی، کدو سبز، گوجه فرنگی، کدو تنبل، کلم، خیار به سرعت در چنین سرزمینی رشد می کنند.

مهم است! توصیه نمیشود پس از چاودار رنده گیاه رباب و پودر را بکار ببندیم و یک تخت گاو در محل حبوبات چند ساله تشکیل نمی شود.

بهتر است پس از لوپین، جو، گندم چند ساله با برش تک، کتان، ذرت سیلیس، سیب زمینی، غلات را بپوشانید. به هر حال، پس از این محصول ریشه که زمین با nematodes بیمار است و نیاز به توانبخشی است، که برای چاود مورد نیاز است.

چگونگی تهیه خاک برای چاودار

بستگی به پیشزمینه ها و شرایط خاک و شرایط آب و هوایی، عملیات اصلی و قبل از کاشت انجام می شود. آماده سازی یک ماه قبل از کاشت شروع می شود. برای شروع لعاب لایه ی بالا با یا بدون شخم. در محل خاصی از محل رشد چاودار، پس از زود رسیدن گیاهان، کشت خردل اصلی به صورت نیمه بخار انجام می شود. به اندازه کافی یک یا دو دیسک شستشو و شخم زدن، شخم زدن به عمق 22-25 سانتی متر و دو تا سه کشت و هر بار عمق را به چند سانتی متر کاهش می دهد.

هنگام کاشت چاودار بعد از کتان، سیب زمینی، باغ از علف های هرز تمیز می شود و با عمق 10 تا 12 سانتیمتر به صورت تکه تکه ای با هیدرولیک سوزن به کار می رود. در تختخواب های بستر آنها به 20 تا 22 سانتیمتر عمیق می شوند.

اگر چاودارها و گیاهان زراعی پیش ماده چاودار زمستانه باشند، لازم است از طریق دیسک حروس به عمق 12 سانتیمتر و 25 سانتیگراد به سمت دهقان بچرخانید. همچنین خاک های خاکستری مرتبط با وسایل دنده اتوماتیک ترکیب شده - 2.5 و یا تخت با هاروها و غلطک های هلیکوپتر.

بعد از دانه، منطقه در مناطق شمالی اوکراین و در جنوب و مرکزی 20-22 سانتی متر، پوست زده شده و به عمق 16-18 سانتی متر زراعی می شود. در همان زمان لازم است که نورد و هراس را انجام دهیم. در نظر بگیرید اگر قبل از کاشت چاودار زمان بسیار کم است، بهتر است با درمان سطحی پوسته های دیسک انجام شود.

لوپین که برای کود مورد استفاده قرار می گیرد در 25 سانتی متر به خاک سپرده شده است، در حالی که دانه های قهوه ای کمی روی آن شکل می گیرد. زمین به عمق 18-20 سانتی متر می رسد.

به طوری که منطقه آماده شده قبل از کاشت با علف های هرز رشد نکرده است، به صورت دوره ای کشت و زراعی می شود. قبل از کاشت، کولتیواتور بار دیگر به عمق کاهش دانه می پردازد. برخی از متخصصان کشاورزی پیشنهاد یک جایگزین از aggregatives قابل ترکیب از نوع RVK - 3.6، RVK - 5.4.

مهم است! برای تخریب میکروب های پاتولوژیک، دانه ها قبل از کاشت با Fundazole (2-3-3 کیلوگرم بر تن)، ترنوازان (1 کیلوگرم بر تن)، بیتان (2 کیلوگرم بر تن) کاشته می شوند. به طور كلی برای كاشت تازه، دانه بندی نشده توصیه می شود، زیرا هنوز برای جوانه زنی آماده نیستند.

زمان کاشت بهینه

دوره زمانی که چاود قبل از زمستان کاشته می شود بستگی به ویژگی های تنوع، شرایط آب و هوایی منطقه، رطوبت خاک، پیش ماده و آب و هوا دارد. به عنوان مثال، گونه های دیابلوئید و چاودار با تخت های ضعیف باغ های پیشین نیاز به کاشت اولیه دارند. برای ایجاد یک محیط مطلوب در پاییز و جلوگیری از رشد بیش از حد محصولات، مقاومت در برابر یخ زدگی را کاهش می دهد؛ محصولات نیمه نیمه ی زمانی توصیه شده باید در فصل زمستان کاشته شوند. در نتیجه، جالبترین نمونه ها زمان لازم برای توسعه بیشتر خواهد داشت.

در شرکت های کشاورزی اوکراین بخش غربی کشور و جنگل Steppe برای زمستان های امن، آنها در دهه دوم سپتامبر در Polesie - در مرحله اول - در مرحله - در دوم - دهه سوم کاشته می شود.

دانستن اینکه چقدر سریع چاودار رشد می کند، مهم نیست لحظه ای از دست برود. به طور متوسط، کاشت باید 50 روز قبل از اینکه درجه حرارت به طور مداوم افت کند (4 تا 5 درجه سانتیگراد) رخ دهد. در طول این دوره، شاخه ها قوی تر می شوند و 25 سانتی متر افزایش می یابند. اگر زودتر یا بعدا کاشت، فرهنگ ممکن است در زمستان زنده بماند.

گونه های زمستانی را می توان در بهار کاشته، اما محصول نباید محاسبه شود. برای اینکه فرهنگ بتواند زمان خود را به دست بیاورد، آن ها را برداشت می کنند - دانه هایی که به یک میلیمتر جوانه می زنند با یک بستر مرطوب پودر می شوند و به مدت یک ماه در یخچال قرار می گیرند. پس از انجام دستکاری کاشته می شود. یک نظر وجود دارد که وقتی چاودار با استفاده از این روش برداشت می شود، عملکرد آن افزایش می یابد.

تکنولوژی کاشت (روش ها)

سه راه کاشت وجود دارد:

  • خصوصی معمول با خطوط راه راه (موثر ترین، به عنوان اجازه می دهد تا شما را به طور مساوی توزیع دانه)؛
  • باریک؛
  • صلیب
میزان بذر گونه های دیپلوئید در کاشت معمولی کلاسیک در Polesie 5.5-6 میلیون دانه قابل کشت در هکتار است، در Forest-Steppe - 5-5.5 میلیون در هکتار، در Steppe - 4.5 - 4.5 میلیون در هکتار. نرخ بذر انواع تتراپلوئید 0.5 تا 1 میلیون تن در هکتار است. در مواردی که کاشت با تاخیر و همچنین استفاده از تکنیک های باریک و متقابل برآورده می شود، ارزش دهی کاشت را 10 تا 15 درصد افزایش داده است.

چاودار زمستانه در شرایط کاشت و روش های نزدیک به گندم. عمق مطلوب برای غلات در خاک سیاه با رطوبت کافی 3-4 سانتی متر، در خاک های سبک 5-6 سانتی متر و در آب و هوای خشک 7-8 سانتی متر است. فراموش نکنید که گره چاودار چاودار نزدیک به ریشه است، بنابراین افسردگی شدید مهم نیست .

فاصله بین سطرها 15 تا 20 سانتی متر است.

آیا می دانید؟ 100 گرم دانه چاودار حاوی 8.8 گرم پروتئین است. 60.7 گرم کربوهیدرات؛ 1.7 گرم چربی؛ 13.7 گرم آب 13.2 گرم فیبر رژیمی 1.9 گرم مواد معدنی، و همچنین در مقدار ناچیزی از ویتامین های گروه B، PP، E و فیبر.

چاودار: قوانین مراقبت (علف هرز، کنترل آفات، کشت و زرع، پوشش گیاهی)

به طور کلی، مراقبت از تخت گاو، در مقایسه با گندم، بسیار ساده تر و ارزان تر است. توضیح برای این استقامت گیاه به انگل ها و پاتوژن ها است. قبل از رشد چاودار، با خواسته های اصلی خود آشنا شویم، به طور مشروط به فصل ها تقسیم می کنیم.

در پاییز مهم است که شرایط خوبی برای جوانه زدن، ریشه زایی، پنجه زدن و ریختن غلات ایجاد شود. برای این منظور، منطقه کاشت در آب و هوای خشک، به استثنای محصولاتی که در خاک های سنگین وجود دارد، رول می شود. در غير اينصورت، شما خطر ابتلا به شدت فشرده شدن دانه و خاک، گرفتن پوسته تنگ را ميدهيد، که دشوار است فشردن شاخهها.

در فصل زمستان، تخت باغ باید ترجیحا با مخلوط فسفر و پتاسیم درمان شود که سخت شدن چاود را تقویت و ترویج می کند. برای شاخه های جوان، کودهای حاوی نیتروژن هنوز توصیه نمی شوند - آنها خواص مقاوم به سرما مقاوم می شوند.

در فصل زمستان، شما باید به چمن کمک کنید تا غلبه بر سرما، پوسته یخی شکل گرفته و سایر موانع رشد. برای حفظ محصول و افزایش عملکرد آن، به حفظ برف کمک می کند. در مزارع بزرگ، آن را توسط کمربند جنگل انجام می شود، و در خانه می توان آن را محدود به قرار دادن برسوود یا سپر.

از اواخر ماه نوامبر تا ماه مارس، صاحبان هوشیار نمونه هایی را برای استفاده از اقدامات صالح برای مراقبت بیشتر آماده می کنند.

در فصل بهار شما باید مطمئن شوید که زمین آب را جمع نمی کند. اگر او در این زمینه بیش از 10 روز ایستاده باشد، همه چیز از بین خواهد رفت. در خاک های شنی، که به طور مداوم از کمبود رطوبت رنج می برد، نیازمند نگه داشتن جریان های گرد و غبار است. و در شرایط یخ زدگی زودرس، رول را در یک غلتک قرار دهید تا پوشش برف را روی آن نگه دارد. این روش به چاودا کمک می کند تا از یخ های بعدی نگهداری کند. شما نباید تمام قلمرو را محاصره کنید، راه را ترک کنید

با شروع گرما، چند روز پس از اینکه زمین از هم جدا شد، زمین را از هم جدا کرد، خرچنگ را خراب کرد تا پوسته بالایی را از بین ببرد و علف های هرز ظاهر شود. چاودار گیاهان دیگر را از محل بطور آگاهانه جابجا می کند، بنابراین علف کش ها به ندرت در مکان های بسیار آهسته استفاده می شود.

آیا می دانید؟ چاودار مانند یک علف هرز در ابتدا آنها با آن مبارزه کردند، و سپس آسیایی ها از طعم و مزه خود قدردانی و شروع به پرورش آن شدند. کشت نهایی غلات به اسلاوها تبدیل شد.

به زودی لازم است که جوانه ها را بعد از زمستان زنده بماند. کشاورزان توصیه می کنند که دو بار کودهای معدنی را به کار ببندند: تحت کشت خردل اصلی بهار. استانداردها به سطح پایینتری نسبت به گندم زمستانه محاسبه میشوند، زیرا دوزهای بزرگ سبب تحریک ساقه ساقه میشوند. علاوه بر این، چاودار حتی از عمق خاکی غیر قابل جذب مواد مغذی بسیار بیشتر جذب می کند. به طور متوسط ​​در هر هکتار از 45 تا 90 کیلوگرم نیتروژن، فسفر و پتاسیم استفاده می شود. تنظیمات ویژگی های خاکی دارند. این میزان افزایش می یابد، زمانی که پیش ساز ها خشك می شوند و در هنگام رشد گونه های چاودار تتراپلوئید رشد می كنند. اما بعد از ذرت ارزش آن را افزایش مقدار نیتروژن، و، برعکس، کاهش پس از نخود فرنگی، گیاهان چند ساله علف.

دوز کامل کودهای پتاس، 80 درصد از فسفر دوز در هنگام کشت، و 20 تا 15 درصد باقی مانده از فسفر - هنگام کاشت اعمال می شود. به عنوان یک جایگزین، آرد فسفات مخلوط با کود و ذغال سنگ به سختی تجزیه می شود. در زیربناهای ضعیف، کود را با نیتروژن (30 کیلوگرم در هکتار) تشکیل می دهد.

برای تغذیه بیشتر از توده سبز، 30-60 کیلوگرم نیتروژن در هکتار در مرحله سوم زراعی و 30 کیلوگرم در هکتار در مرحله چهارم معرفی می شود. در محیط اسیدی، زمانی که pH کمتر از 5 است، محصولات زینتی آهک کافی (3-5 تن در هکتار) و در خاک های نمکی - گچ (3-5 تن در هکتار) ندارند.

از کود آلی برای چاودار، کود مهم است، ترکیبات کمپوست از ذغال سنگ نارس و کود، سنگ فسفات با آهک.

در تابستان، نیازی به خاکورزی وجود ندارد، اما مراقبت متوقف نمی شود. در حال حاضر زمان برای مبارزه با آفات، بیماری ها و اقدامات پیشگیرانه می آید. با وجود ثبات چاودار، به علت شرایط آب و هوایی، ممکن است محصولات زراعی با یک چاقو آلوده شوند. خوکچه های آن تحت تاثیر حشره کش ها می میرند. این گیاه توسط زنبق وحشی، سوسک های دانه ای، اشکالات، تورون ها و کراس فوکس مورد علاقه است. آنها ساقه و دانه را خراب می کنند. به طور منظم باغ را بازرسی و آن را در هوا آرام با ابزار ویژه پردازش کنید. آفت کش ها از خاک ناپدید می شوند، اگر برداشت به موقع چاودار و کاه زمستانه و آماده سازی خاک مناسب باشد. کاشت مناسب می باشد.

فراموش نکنید علف های هرز کمیاب به منظور جلوگیری از برداشت ساقه ها، آنها با اسپری Kampazon 50٪ (3-4 لیتر در هکتار) یا مخلوط کامپازون (1، 5-2 لیتر در هکتار) و TURA (3 لیتر در هکتار) در مرحله بوت شدن اسپری می شوند. به هر حال، اگر نیاز به معرفی آنها باشد، آخرین دارو ممکن است با علف کش مخلوط شود.

آیا می دانید؟ چاودار برای تولید نشاسته، آرد، مالت، الکل، کواس، نان، به عنوان دارو و مصالح ساختمانی برای سقف های بام استفاده می شود. دارای دفع ادرار، ملین، ایمن سازی، خواص رژیمی است. اثر مثبت بر روی سیستم قلب و عروق، دستگاه گوارش و سوخت و ساز بدن، سوخت و ساز بدن را بهبود می بخشد.

چطور چاودار را درست کنید

چاودار هنگامی که دانه در خوشه نگه داشته می شود و خشک نمی شود، با این حال، مواد خام به آن وارد نمی شوند. جمع آوری توده دانه در اواسط رسیدن موم آغاز می شود، جلوگیری از از دست دادن بذر و ارائه گوش. این روند ابتدا با استفاده از غلطک با ضخامت مطلوب 20 سانتی متر، 15 سانتی متر - با بیش از رطوبت در هوا و 25 سانتی متر - با خشکسالی انجام می شود. در این مورد ترکیب این مسیر را تغییر نمی دهد، گوش دانه ها به هدر داده می شود. چاودار زمستانه در شرایط برداشت، سریعتر از گندم، 7 تا 8 روز می رسد. دانه های حاصل شده برای اولین بار تمیز، مرتب شده و سپس خشک و ذخیره می شوند.

خرد کردن خردل در باغ و شخم زدن خاک به عمق 20 سانتی متر. در آینده، پردازش با استفاده از فن آوری نیمه جفت و سه مرحله کشت دخالت نخواهد کرد. اقدامات انجام شده به فرهنگ های آینده از انگل ها و قارچ ها هشدار می دهند.