غلات

تریتیکاله: توصیف و کشت ترکیبی از چاودار و گندم

این مقاله یک ماده را طراحی کرده که شما را با یک محصول غلات منحصر به فرد آشنا می کند، نامی جالب و غیر معمول - «تریتیکاله» نامید.

چه نوع گیاهی است، چرا تریتیکاله کاشته می شود و فناوری کشت آن چطور است؟

تریتیکاله - چی هست؟

تریتیکاله محصولی از دست انسان است. آزمایش های طولانی مدت پرورش دهندگان اجازه می دهد نور نتایج حاصل از انتقال دانه را نشان دهد - چاودار و گندم.

آیا می دانید؟ نام "تریتیکاله" شکل گرفته از دو واژه لاتین: triticum - گندم، secale - چاودار.
آزمایشات مربوط به پیوند غلات از دهه 80 میلادی در آلمان انجام شده است. این هیبرید در سال 1941 توسط دانشمند و پرورش دهنده V. Pisarev پرورش داده شد. او اولین کسی بود که گندم زمستانه و چاودار را در بر گرفت. تمام گونه ها و ارقام دیگر بر اساس این هیبرید در حال رشد بودند. از سال 1970، تریتیکاله برای تولیدات رشد کرد.

منحصر به فرد این محصول غلات، این است که از بسیاری از خواص کلیدی (مانند ارزش غذایی و عملکرد) والدین خود را از بین می برد. از لحاظ مقاومت در برابر عوامل خارجی نامطلوب، ترکیبات خاک، بیماری و آفات، این مقدار نسبت به گندم بالاتر است و در مقایسه با چاودار. متوسط ​​عملکرد این گیاه 33.2 سانتیمتر در هکتار است، جرم سبز - 400-500 سانتیمتر در هکتار.

ساقه چمن از 65 تا 160 سانتیمتر رشد می کند. ساختار گوش همانند گندم است - بیش از دو دانه در آن وجود دارد. سنبلچه کوچک، سنبلچه و مقیاس گلدهی بیشتر شبیه چاودار است. شکل دانه ممکن است متفاوت باشد و رنگ قرمز یا سفید باشد.

تریتیکاله زمستانه دارای تعدادی ویژگی بیولوژیکی است که از دانه های دیگر متفاوت است. هیبرید با محتوای پروتئین بالا - 23-11٪ (که 1.5٪ بالاتر از گندم و 4٪ بالاتر از چاودار است) و اسید آمینه: لیزین و تریپتوفان مشخص می شود. 9.5 درصد پروتئين ارزش غذايي دانه تريتيكاله بيشتر از گندم است. کیفیت گلوتن در یک هیبرید در نظر گرفته شده است که پایین تر از در پرونده آن است.

بدون شک برای شما مفید خواهد بود که درباره چربی چغندرقند، سورگوم، یونجه، اسپرسن به عنوان تغذیه برای حیوانات خانگی استفاده کنید.
مزایای ترکیبی چاودار و گندم نیز شامل موارد زیر است:

  • دانه های بزرگ؛
  • غلظت بالا سنبلچه؛
  • بی تکلف در کشت؛
  • مقاومت در برابر یخ؛
  • مقاومت در برابر کپک پودری، زنگ قهوه ای، سفت و سخت؛
  • خود گرمازدگی

معایب عبارتند از:

  • جداسازی جدی گندم از فلفل؛
  • قرار گرفتن در معرض ریشه پوسیدگی و قالب برف؛
  • مرحوم بلوغ
امروزه، تریتیکاله به عنوان خوراک و مواد غذایی تولید می شود. دانه در پخت و پز، در صنعت شیرینی سازی (برای پخت کلوچه، کوکی ها، بیسکویت، شیرینی زنجفیلی) استفاده می شود. نان از آرد تریتیکاله، حجم کمتری دارد، مبهم تر و کمتر متخلخل از چاودار یا گندم.

آیا می دانید؟ اعتقاد بر این است که از نظر کیفیت بالا نان از مخلوطی از آرد است که شامل 70-80٪ آرد گندم و 20-30٪ آرد تریتیکاله.
به عنوان خوراک، خوراک و خوراک دانه های مختلف، تریتیکاله، و همچنین کاه، سیلو از آنها استفاده می شود. تنوع ترتیکاله به دلیل اهمیت آنها به دلیل وجود ارزش غذایی بیشتر برای دام و طیور از سایر دانه ها اهمیت دارد.

امروزه تولیدکنندگان عمده کشورهای اتحادیه اروپا مانند لهستان (پیشرو در تولید)، فرانسه و آلمان هستند. تریتیکاله نیز در استرالیا و بلاروس تولید می شود. بسیاری از کشورهای دیگر علاقه مند به فرهنگ هستند. از لحاظ عملکرد زراعی، این گیاه دانه به خوبی درک نمی شود.

انواع اصلی

تریتیکاله به دو نوع اصلی تقسیم می شود:

  1. زمستان؛
  2. بهار

طبق روش کاربرد، گونه های زیر تمایز می یابند:

  1. غلات و حبوبات؛
  2. تغذیه
  3. خوراک دانه
غلات با قد کوتاه و سنبلچه های دارای دانه های گرانبها متمایز هستند. علوفه دارای ساقه های بالا و برگ های بزرگ هستند و با دیررس شدن مشخص می شوند.

برای مدت طولانی از وجود چمن، چندین گونه از تریتیکاله پرورش یافتند. محبوب ترین در میان محصولات زراعی عبارتند از: ADP2، ADM4، 5، 8، 11، Zenit Odessa، Amfidiproid 3/5، 15، 42، 52، کیف Early، Cornet، Papsuevskoe. در میان بهار: "لوقا خارکف"، "Krupilsky".

نحوه کاشت گیاه

ویژگی های کاشت و رشد تریتیکاله مشابه کشت سایر دانه ها است. با این حال، برخی از تفاوت ها وجود دارد.

در حال رشد خاک

این گیاه نیازی به خاک ندارد، می تواند بر روی تمام انواع خاک، به جز شن و ماسه سست و سرزمین های غیرقابل رشد، رشد کند. با این حال، بهتر است که در خاک سیاه رشد پیدا کنید. در خاکهایی که عمدتا از شن و یا ذغال سنگ تشکیل شده است، ترکیبی قادر به تولید محصول غنی تر از والدین خود می باشد.

pH مطلوب خاک برای محصولات دانه 5.5-7 است. بنابراین بهتر است کاکتوس تریتیکاله خاکی است با واکنش قلیایی ضعیف اسید و خنثی. افزایش pH به 6-6.5 افزایش عملکرد گیاه را 14-25٪ افزایش می دهد. اگر خاک بیش از حد ترش باشد، قبل از کاشت باید قبل از کاشت باشد. بهترین پیش سازهای تریتیکاله ذرت، نخود فرنگی، گیاهان چند ساله (غلات غلات)، انواع سیب زمینی های اولیه است. شما نباید گیاه را پس از غلات دیگر بکارید، خصوصا پس از چاودار، جو و گندم زمستانه - این امر با گسترش بیماری ها و حشرات مضر مملو است.

مهم است! زمان کاشت بسته به منطقه متفاوت است. لازم به تمرکز بر دوره کاشت گندم زمستانه در منطقه اقليمی است که در آن برنامه ريزی برای تریتیكاله پاشيده شده است.
پیش از آن، کودهای فسفر-پتاسیم و مواد ارگانیک به صورت کودهای شیمیایی به محل استفاده می شود. بلافاصله قبل از کاشت، زمین باید به عمق کشت کاشته شود.

خاک کشت برای کاشت به میزان زیادی به پیشینیان بستگی دارد، شرایط طبیعی موجود در منطقه ای که برنامه ریزی علفزارها و همچنین میزان شیوع علف های هرز و گونه آنها است.

ما ظرافت های کاشت هویج، فلفل، گل کلم، بادمجان، جعفری، خیار را نشان می دهیم.

انتخاب دانه

تحت کاشت با استفاده از دانه های با کیفیت بالا و قابلیت اطمینان حداقل 87٪. بذر درمان دانه ها شامل گرمایشی با هوای گرم، پوشیدن با قارچ کش ها و حشره کش ها مجاز برای گندم زمستانه، درمان با میکرولیت ها و تنظیم کننده های رشد است. درمان بیماری ها انجام شد نه بیش از 15 روز قبل از کاشت.

دانه های تریتیکاله زمستان باید از فصل رشد تا قبل از یخ زدگی عبور کنند. او 40-60 روز است. این بدان معنی است که در این دوره از 25 اوت تا 25 سپتامبر بذر دانه را بپوشانید.

محصولات خوراکی

روش کاشت - گلدانهای کوچک (15 سانتیمتر) یا باریک (7.5 سانتیمتر). عمق توصیه شده دانه ها 3-4 سانتی متر است، با عدم وجود بارش طولانی و خشک شدن خاک خاک 5-6 سانتی متر. کاشت نباید بیش از پنج روز باشد.

درجه حرارت مطلوب برای جوانهزنی بذر +20 درجه سانتیگراد، حداقل +5 درجه سانتیگراد و حداکثر +35 درجه سانتیگراد است.

جوانه ها باید ظرف یک هفته پس از کاشت ظاهر شوند.

ویژگی های رشد

برای حفاظت از گیاه از علف های هرز، علف های هرز و آفات، باید در زمان استفاده از روش های کشاورزی و شیمیایی استفاده شود.

کنترل علف های هرز توسط مزرعه و استفاده از علف کش ها انجام می شود. داروهایی مانند "کوارتز"، "مسابقه"، "گربه وحشی پشمالو" را می توان تنها چند روز پس از کاشت استفاده کرد. در دوره اول سه جزوه، علاوه بر صندوق های فوق، از "سوپر"، "گوسار"، "ماراتن"، "ساسیس" استفاده کنید. علف های هرز دو ساله با کمک "کابوی"، "Lintur" مبارزه می کنند.

قطعا علاقه مند خواهید بود که در مورد کشت ذرت، دانه سورگوم، ارزن، گندم سیاه، جو، چغندرقند، جوجه بهاره، چاودار، گندم زمستانه و تجاوز به مردم یاد بگیرید.

حفاظت در برابر بیماری ها و آفات

هنگام انتخاب مواد مخدر برای درمان بیماری های مختلف، لازم است بر قارچ کش های مجاز برای گندم زمستانه تمرکز کنید. خطرناک ترین تریتیکاله: قالب برف، قارچ، سپتوری، پوسیدگی ریشه. برای پیشگیری در مرحله پنجه زدن، درمان با "Ferazyme" مورد استفاده قرار می گیرد، و در طول دوره رفتن به لوله - "Agatom".

چمن تحت تاثیر شته ها، تریپس، مگس های سوئدی، پیویتسا و حشرات دیگر قرار دارد. در فاز دو برگ و در دوره بوت شدن و گوش دادن، پاشیدن "Dezis-extra"، "Fastak"، "Senpai"، "Sumi-alpha" انجام می شود. در طول فصل رشد با استفاده از "Ziperon"، "Sharpay".

خواستار تغذیه

چمن خواستار تغذیه دوزها و انواع کود برای triticale زمستان بستگی به باروری زمین، درجه رطوبت آن، و همچنین میزان چگونگی برداشت آن در برنامه دارد.

خوب است که هر دو مواد آلی و معدنی را به ارمغان بیاورد. توصیه می شود که در کودهای حاوی کود نیتروژن، فسفر و پتاسیم (60 کیلوگرم در هکتار) در خاک های بسیار بارور و در کاشت پس از بهترین پیشینیان تغذیه شود.

آیا می دانید؟ اگر این گیاه فسفر نداشته باشد، پنجه زدگی و تشکیل ساقه های تولیدی را کاهش می دهد. کمبود پتاسیم بر مقاومت در برابر یخ زدگی چمن تاثیر می گذارد.
اگر بعد از بدترین پیشینی ها کاشت، میزان کود توصیه شده باید تا 90 کیلوگرم در هکتار افزایش یابد.

فسفر و پتاسیم قبل از کاشت معرفی می شوند. نیتروژن - در طول فصل رشد. اولین دوز کود حاوی نیتروژن نباید بیش از 60-70 کیلوگرم در هکتار باشد. قبل از پنجه زدن آن را بکشید. دوم در دوره آزادی به لوله انجام می شود. در عین حال مطلوب است که کود کاشت را با کود کودهای مضر معرفی کنیم.

جمع آوری

برداشت محصول به صورت جداگانه یا با ترکیب مستقیم انجام می شود. جمع آوری جداگانه در مرحله بلوغ بلورهای واکسن انجام می شود. ترکیب مستقیم در زمان رسیدن کامل است. مجددا اجازه بازسازی غلات غیرممکن است، زیرا این امر سبب خرد شدن ساقه ها می شود.

بنابراین، تریتیکاله یک گونه مستقل جدید از یک گیاه غلات با ویژگی های زیستی مشابه با چاودار و گندم است. پیش بینی شده است که به زودی غلات به جایگاه مهمی در تولید خوراک، خوراک و دانه های غذایی اشغال خواهد شد. با این حال، لازم به ذکر است که محصول غلات محصولی از مهندسی ژنتیک است که نفوذ آن بر بدن انسان هنوز مورد مطالعه قرار نگرفته است.