تولید محصول

عسلی زردآلو: ویژگی ها، مزایا و معایب انواع، کشاورزی

گشنیز یک توت معمولی برای رشد در اوسط عرضی است. نرخ بوته های رشد و بوته آن را یکی از رهبران یکی دیگر از انواع توت ها می کند. امروز ما به شرح مفصلی از انگور خربزه عسل نگاه می کنیم که نام آن "انگور شمالی" است و همچنین ویژگی های کشت آن را مورد بحث قرار می دهد.

تاریخچه انواع پرورش

زغال اخته زرد عسل توسط پرورش دهندگان موسسه تحقیقات و تحقیقاتی All-Russian از باغبانی به نام I.V. میشورین تاریخ دقیق و نام خانوادگی پرورش دهنده ای که در این نوع مشغول به کار بوده است، مشخص نشده است.

آیا می دانید؟ Gooseberries در قرن 11th شروع به رشد در کیوان روس شد، سپس توت سپس "Bersen" یا "Agryz" نامیده می شود. در اوایل قرن شانزدهم، انگور خیلی زود به اروپای غربی معرفی شد و در آغاز قرن هجدهم در آمریکای شمالی ظاهر شد.

شرح بوش

درختچه این گونه انگور قارچ قوی است، می تواند به ارتفاع 1.5 متر برسد. این درختچه دارای یک تاج بزرگ است، برگ های کوچک و غنی سبز با رنگ زیتون است. آنها دارای تیغه ای هستند، لبه ورق - گرد زاویه دار. بوش شامل مجموعه ای از شاخه های ضخامت متوسط ​​است که در رنگ خاکستری تیره با رنگ نارنجی قهوه ای رنگ می شوند. شاخه های بوش به شدت با خار های تیز پوشانده شده اند.

یاد بگیرید چگونه برداشتن خربزه را برای زمستان بکار ببرید.

شرح انواع توت ها

انواع توت ها در بوته انگور خیلی زود رس هستند، بزرگ هستند، وزن - حدود 6 گرم، شکل گرد و یا گلابی شکل. در حالت بالغ، آنها یک رنگ طلایی به دست می آورند، پوست نازک و الاستیک می شود. خود توت در طول بلوغ، ساختار نرمی می یابد. این میوه ها شیرین هستند زیرا 17٪ قند دارند و دارای عطر و بوی عسل هستند.

بیماری و مقاومت به آفات

Gooseberry عسل برای تخریب آفات و بیماری ها ناپایدار است. به خصوص اغلب این گیاه، کپک پودری را تحت تاثیر قرار می دهد. لکه های قهوه ای روی برگ ظاهر می شوند که در نهایت از طریق گیاه گسترش می یابند و باعث می شوند صفحات برگ کاهش یابد. این بیماری همچنین بر رشد گیاه تاثیر می گذارد و باعث کاهش قابل توجه تولید می شود.

همچنین می توانید چاشنی زعفران را چند بار بخوانید، چگونه آن را درمان کنید، آن را بچرخانید و آنرا بریزید.
از جمله بیماری های شایع عصاره خربزه عبارتند از:
  • anthracnose - نقاط قهوه ای کوچک که می توانند در تمام قسمت های گیاه یافت شوند، در طول زمان به لکه های بزرگ متصل می شوند و به علت توقف رشد انگور می شوند.
  • پودر خاکستری - غرق شدن در انواع توت ها بدون علت ظاهری، که در نهایت کل محصولات را از بین می برد؛
  • نقطه سفید - مشخص شده با ظهور لکه های قهوه ای در قسمت های برگ های گیاهان که در طول توسعه بیماری سفید می شود با مرز تاریک؛
  • ستون و فنجان زنگ - شکل گیری زوج های زرد در سمت معکوس برگ.
شایع ترین آفات که بر بوته های انگور تاثیر می گذارد عبارتند از:
  • شسته شدن شته - رشد شاخه ها و گیاه به طور کامل متوقف می شود، شاخه ها خم می شوند، برگ های پیچ خورده؛
  • گشنیز - آفات تمام برگ های گیاه را می خورد؛
  • شاهزاده - تخم مرغ تخمگذار بر روی قسمت های برگهای گیاهان، در طول زمان، تنها رگه ها از برگ ها باقی می مانند؛
  • ماتیفور - تخم مرغ را بر روی گل قرار می دهد، در پایان، پس از تشکیل تخمدان، توت ها قرمز و پوسیدگی می کنند.
آیا می دانید؟ گوجه فرنگی در قرن نوزدهم به طور گسترده ای در جهان گسترش یافت و گونه های جدیدی از آن در انگلستان معرفی شد. در حال حاضر حدود 1500 نوع انگور فرنگی وجود دارد که در نقاط مختلف جهان رشد می کند.

مقاومت به خشکی و مقاومت در برابر زمستان

عسل به عنوان یک نوع مقاوم در برابر سرما محسوب می شود، بنابراین زمستان برای او بسیار وحشتناک نیست، اما تنها تحت شرایط کشت در عرض های وسیع، که با زمستان های نه چندان سرخ مشخص می شود. این تنوع نیز برای خشکسالی مقاوم است، اما آبیاری را نادیده نگیرید؛ زیرا فقط در مورد به دست آوردن مقدار کافی بوش مایع، به طور معمول میوه میوه می دهد.

انواع مختلف انگور فرنگی را بررسی کنید.

الزامات نورپردازی

انگور یک گیاه بسیار دوست داشتنی است و باید میزان کافی نور خورشید را دریافت کند. در اثر نور خورشید، رسیدن میوه اتفاق می افتد، بنابراین بوش باید در یک منطقه باز شود تا ساختمان ها یا سایر گیاهان آن را پوشیده نکنند. به طور معمول، گیاه متعلق به پیش نویس است، اما رکود هوا می تواند به شدت بر بوته تاثیر می گذارد.

نیازهای خاک

خرگوش عسل در خاك و خاك حاصلخیز رشد می كند و خاک را کمی خاک اسیدی و خنثی را ترجیح می دهد. این گیاه برای همه انواع زمین مناسب است، به جز انواع خرچنگ، اسید و سنگین. این گیاه در لایه های متوسط ​​بارندگی متوسط ​​و لوم های ماسه ای رشد می کند. توصيه نمي شود بوته انگور را در قلمروي که آب زيرزميني بسيار نزديک به سطح است بکار بگيرد، که معمولا بيش از 1.5 متر است. در اين رابطه، گياه را در نواحي يا افقي نزاريد.

طرح زمان و فرود

برای شروع کاشت بوته می تواند هر دو در فصل بهار و در پاییز باشد. اگر فرود در پاییز ساخته شود، پس باید دو هفته قبل از یخ زدن آماده گی کنید. اگر کاشت گیاه در بهار باشد، لازم است زمان بوته را بکشید تا جوانه ها در بوته های دیگر باز شود.

مهم است! جایی که توت فرنگی یا تمشک به رشد می رسد، ممنوع است، چرا که این گیاهان تا حد زیادی تخریب می شود و خاک بوته ی انگور ممکن است از بین برود.
فرآیند فرود باید از پیش آماده شود. برای انجام این کار، دو هفته قبل از برنامه ریزی، لازم است برخی از دستکاری ها انجام شود. قطعه را تهیه کنید، تمام علفهای هرز را بردارید، سطح خاک را تخریب کرده و سطح آن را تخریب کنید (توده های بزرگ زمین توسط یک خاک اره شکسته). اندازه گودال برای کاشت بوش باید به مقدار 50 × 50 سانتی متر باشد، عمق 60 سانتیمتر باشد. لایه هایی را که از ناحیه مشخص شده از هم جدا شده اند، جدا کنید: نیمه اول خاک را در یک جهت و نیمه دوم در قسمت دیگر قرار دهید. در آن قسمت از خاک که نزدیک به سطح بود، 7 کیلوگرم هوموس، 50 گرم سوپر فسفات دوبل، 40 گرم سولفات پتاسیم اضافه شد. همه چیز کاملا مخلوط است لایه پایین خاک با ماسه رودخانه (1 سطل) مخلوط شده است. بوته باید با فاصله حداقل 1.5 متر از یکدیگر کاشته شود. ردیف باید در فاصله حداقل 2 متر واقع شود.

مبانی مراقبت فصلی

مهم است نه تنها انتخاب محل مناسب و انجام روند کاشت، بلکه همچنین فراهم کردن مراقبت مناسب برای گیاه، که پایه ای برای کاشت با کیفیت بالا و فراوانی خواهد بود.

مراقبت از خاك

با توجه به اینکه سیستم ریشه گیاه در عمق 40 سانتی متری از سطح زمین قرار دارد، انگور فرنگی نیاز به فراوانی دارد اما آبیاری نادر است. لازم است تنظیم میزان مایع ریخته شده در زیر بوش مستقل با توجه به شرایط آب و هوایی: آب فراوان و بیشتر در خشکی نسبت به دوره بارانی باشد.

مهم است! اگر باران بیش از حد مکرر و سنگین باشد، آبیاری مصنوعی باید متوقف شود..
توجه ویژه باید به آبیاری در طول تشکیل تخمدان، جوانه های گل برای سال آینده (دوره ای از اواسط ماه مه تا اوایل ماه ژوئن) و رسیدن میوه (از اوایل تا اواسط ماه ژوئن) پرداخت شود. ما نباید در هنگام آماده سازی بوش در زمستان (اوائل سپتامبر - اواسط اکتبر) در مورد آبیاری منظم، فراموش نکنیم. مقدار آب در یک زمان در زیر بوته باید برابر با 3-5 سطل باشد، بسته به سن گیاه و شرایط آب و هوایی. شما می توانید بیش از یک بار در هفته آب بخورید. آبیاری باید تا آنجا که ممکن است به خاک، زیر ریشه انجام شود. برای اینکه این فرایند تا حد امکان کارآمد باشد، توصیه می شود حفره هایی با طول 15 سانتیمتر در نزدیکی بوش، از 40 سانتی متر از پایه گیاه کاشته شود. آب ابتدا به داخل رگه های کاشته شده و سپس زیر پایه ریخته می شود. فرآیند مالچ کردن موجه است اگر آن را خیلی گرم در خارج از و تمام آب است که در گیاه آبیاری با سرعت فراوان تبخیر می شود. به منظور حفظ رطوبت در خاک تا زمانی که ممکن است، توصیه می شود که با پوشش چمن زارهای روغنی با هم مخلوط شده و یک لایه نازک از کمپوست یا ذغال سنگ را در بالا قرار دهید.
انگور قره قاط - یک انبار ویتامین است.
خرد کردن خاک را می توان با علف هرز ترکیب کرد، که برای حذف علف های هرز در ریشه گیاه ضروری است. در این مورد، علف های هرز در گردش هوا دخالت می کنند و بخشی از مواد مغذی مورد نیاز را می گیرند. خاک پس از هر آبیاری از گیاه را خاموش کنید، به طوری که ریشه ها اکسیژن را دریافت می کنند و خاک در ریشه ها شکسته نمی شود. به خصوص در هنگام سست کردن و یخ زدگی باید مراقب باشید تا به سیستم ریشه گیاه آسیب نرسانید زیرا برخی از ریشه ها ممکن است به سطح خاک نزدیک شود.

پانسمان بالا

کودهای آلی و معدنی بخشی جدایی ناپذیر از رشد طبیعی گیاهان و فراورده های فراوانی هستند، بنابراین باید توجه ویژه ای به این جنبه در مراقبت از خرگوش های عسل داشته باشید. در بهار، قبل از گل دهی، لازم است که گیاه را با مخلوط اوره (15 تا 30 گرم در هر 1 متر مربع، بسته به سن گیاه) و پودر اسید بوریک (10 گرم در هر متر مربع) تغذیه کنید. پس از اعمال کود، حفره ریشه را بکشید یا بشویید.

هر دو سال یکبار، در بهار قبل از اینکه گیاه شروع به شکوفایی کند، آن را با مخلوطی از کود یا کود کمپوست (5 لیتر)، سوپر فسفات ساده (50 گرم)، پتاسیم کلرید یا نیترات پتاسیم (20 گرم)، خاکستر چوب (1 فنجان) در هر متر مربع. پس از لقاح، خاک با مقدار کمی آب آبیاری می شود. در ابتدای دوره تابستان، زمانی که اولین تخمدان شکل می گیرد، توصیه می شود که بوته ها را با مخلوطی از نیتروفوزکا (20 گرم) و هومات پتاسیم (40 گرم) در هر 10 لیتر آب تغذیه کنید.

ما به شما توصیه می کنیم خود را در زمینه آفت کش هائی که از این قبیل گونه های انگور فرنگی مانند: "Kolobok"، "Komandor" و "Grushenka" است آشنا کنید.
در یک بوش در یک زمان حداقل 20 لیتر از محلول ریخته شد. بهار، هنگامی که برداشت جمع آوری می شود، لازم است که بوته ها را با هر مخلوطی از فسفر-پتاسیم که حاوی نیتروژن نیستند، تغذیه کنند. این سبب شکل گیری فعال توده سبز، رشد شاخه ها خواهد شد که باعث می شود که گیاه به حالت خواب برسد. کودهای خرید باید مطابق با دستورالعمل های بسته بندی باشند.

برداشت و تشکیل تاج

در سن پنج سالگی، گشنیز بوش به اندازه بزرگ می رسد، به نظر می رسد به طور کامل تشکیل گیاه بالغ. به منظور جلوگیری از ضخیم شدن تاج و کاهش عملکرد، توصیه می شود که سالانه در فصل بهار و پاییز ساقه ها را بچرخانید. افزون بر این، به علت حذف سریع از مرده ها، شاخه های آسیب دیده، می توان نه تنها ساده تر کردن کار برداشت، بلکه همچنین جلوگیری از توسعه بیماری ها و تخریب بوته های آفات. در فرآیند هرس می توانید شاخه های اصلی میوه را فراموش نکنید - پنج یا هفت ساله، آنها به نقطه شاخه سوم، شاخه هایی که بزرگتر هستند، به بخش چهارم بریده می شوند. قدیمی ترین شاخه های بزرگتر از ده ساله باید در پایه بریده شود تا محل تشکیل شاخساره های جدید استخوان اسکلتی ایجاد شود. شاخه های جوان فاسد توصیه نمی شود، زیرا میوه خوب می خورند. در پاییز، هرس بهداشتی مورد نیاز است. برای انجام این کار، تمام شاخه های ضعیف، شکسته، تغییر شکل داده شده و منحنی که ضخیم شدن تاج بوش را به نقطه رشد می برند. آنها با نفوذ نرمال نور در تداخل می کنند و می توانند باعث رشد قارچ ها و ویروس ها شوند. فرایند برش باید با یک ابزار تیز و ضد عفونی انجام شود. این قطعه ها با مایع متشکل از سولفات مس روانکاری می شوند (10 گرم از محصول برای 1 لیتر آب استفاده می شود)، بعد از آن از زمین برای استفاده از مهره ها استفاده می شود.

آماده شدن برای زمستان

برای اینکه گیاه بتواند زمستان را به خوبی برطرف کند، لازم است آن را به شکل مناسب برای سرماخوردگی آماده کنید. در ابتدا توصیه می شود که دایره نزدیک ساقه را که علف های هرز، برگ ها و میوه های افتاده و میوه ها و شاخه های خشک خشک شده اند تمیز کنید. این لازم است به منظور ایجاد شرایط مطلوب برای بیماری ها و قارچ ها. بعد، خاک اطراف گیاه به آرامی حفاری و شل شدن.

همچنین سایر بوته های گیاهی: جلبک های جلبک، گوجی، انگور، تمشک، مرند، خولان دریایی، آفتابگردان و سگ گل رز.
اگر بوته ها بالغ باشند، توصیه می شود که تمام شاخه ها را در یک یا چند زنجیر به هم متصل کنید تا از وزن آن ها با وزن زیاد برف پوشیده نشوید. در پایان اکتبر، لازم است که پایه بوش را با شاخه های مخروطی پوشانده، پیچیده و با پیچ و تاب بچرخانیم. بنابراین شما دسترسی به جوندگان بوش را مسدود خواهید کرد.

دوره حاملگی

گوزیر عسل در اواسط ماه جولای شروع به رشد می کند. برای مصرف و پردازش خانگی، وقتی که آنها رنگ طلایی را به دست می آورند، در زمان بلوغ فنی برداشت می شوند، در حالی که به اندازه کافی نرم و راحت هستند.

یافتن پست های مفید برای viburnum، گیلاس، تمشک، توت ژاپنی، زالزالک، گیلاس، زغال اخته، ذرت، توت فرنگی و آب میوه مفید است.

عملکرد

عملکرد بوته بستگی به سن، محل فرود و همچنین مراقبت صحیح از گیاهان دارد. اگر همه چیز را درست انجام دهید، پس از خروج از بوته، در تابستان سوم شروع به بار می آورد. البته اولين برداشت كوچك است اما هر سال كيلوگرم جمع آوري شده از بوش به سرعت در حال رشد است و پس از 3 سال مي توان حداكثر عملكرد را به دست آورد - تا 5 كيلوگرم از يك گياه. یک بوته می تواند برای 30 سال به ارمغان بیاورد، اگر درست است که شاخه ها را قطع کرده و به طور منظم تغذیه می کنند.

حمل و نقل

حمل و نقل تنقلات عجیب و غریب به اندازه کافی خوب است، با توجه به برخی از تفاوت های ظریف. برای حمل و نقل یا فروش انواع توت ها، آنها دو هفته قبل از بلوغ مصرف می شوند. آنها هنوز در رنگ سبز مایل به زرد رنگ هستند، کاملا الاستیک و متوسط ​​سخت. انگور فرنگی، که برنامه ریزی شده برای حمل و نقل است، باید به دقت انتخاب شود تا میوه های خراب شده، ترک خورده به بخش اصلی وارد نشود. پس از آن، آنها را در روزنامه با یک لایه نازک و خشک خشک کنید و به مدت سه ساعت بگذارید. لازم است حمل انگور در یک ظرف با دیوارهای سفت و سخت باشد.

هندوانه زرد، تمشک، آلو، گیلاس، گوجه فرنگی و هویج را بخورید.

استفاده از گوسفند

تنوع چند منظوره است و می تواند برای ساخت کمپوت ها، با نوشیدنی های ویژه خوشمزه از توت های سبز زغال اخته استفاده شود. از میوه های سبز مایل به سبز ناراحت کننده اغلب مربا، مربا و مربا پخته شده است. توت ها نیز برای انجماد استفاده می شوند. میوه به طور کامل آماده شده برای ساخت کیک، کیک، کلوچه و مصرف تازه است.

مهم است! توصیه نمی شود که توت های برداشت شده برای مدت زمان طولانی نگهداری شوند، بهتر است فورا آنها را پردازش کنید، بنابراین می توانید حداکثر مقدار ویتامین ها را در محصول نهایی به دست آورید.

مزایا و معایب تنوع

در میان مزایای تشخیص:

  • نسبتا زود رسیدن؛
  • طعم شیرین عالی و عطر عسل، که فقط برای این نوع خاص است؛
  • مقاومت در برابر دمای پایین؛
  • عملکرد بالا؛
  • سهولت مراقبت
در میان تفاوت های منفی تنوع عبارتند از:
  • دشوار در برداشت با توجه به تعداد زیادی از ستون ها در شاخه ها؛
  • مقاومت ضعیف به بیماری ها و آفات؛
  • خواست از خاک و نور
به این ترتیب، لوبیا عسل یک نوع بسیار محبوب است، همانطور که برای خواص طعم منحصر به فرد آن ارزشمند است. به اندازه کافی آسان است که از او مراقبت کنید، اما فرود نیاز به توجه خاص و انتخاب دقیق قلمرو دارد. برای به دست آوردن حداکثر عملکرد، شما باید تمام توصیه ها را دنبال کنید، الگوهای لقاح را دنبال کنید و بوته ها را مرتب کنید.