گیاهان

Aquilegia - گل زیبایی شگفت انگیز

Aquilegia دارای گلهایی به شکل غیرمعمول است. هنگام کمبود سایر گیاهان گلدار در باغ ، آنها در یک کلاه سرسبز چند رنگ روی بوته شکوفه می گیرند. این گیاه چند ساله علفی متعلق به خانواده Ranunculaceae است. در محیط طبیعی می توان آن را در آب و هوای معتدل و نیمه گرمسیری نیمکره شمالی یافت. مردم نیز این گیاه را با نام های "عقاب" ، "کفشهای جن" و "حوضه آبریز" می شناسند. این گیاه آنقدر مورد علاقه پرورش دهندگان بود که انواع مختلفی از تزئینی را با تنوع رنگی متنوعی ایجاد کردند. این به شما امکان می دهد تا در هر باغ یک باغ گل واقعا شگفت انگیز ایجاد کنید دانستن اسرار اساسی ترک ، دستیابی به گل منظم و سرسبز آبزیان به هیچ وجه دشوار نیست.

توضیحات گیاه شناسی

Aquilegia گیاهی چند ساله است. دارای ریزوم شاخه ای است که از فرآیندهای شکل بند ناف تشکیل شده است. از نظر وسعت و سرزمین بسیار رشد می کند. با توجه به ویژگی های ساختاری سیستم ریشه ، بوته های بالغ عملا قابل پیوند نیستند. ارتفاع گیاه گل 50-80 سانتی متر است در پایه آن گلاب متراکم از برگها قرار دارد. برگهای زیرین دارای گلبرگهای بلند و یک صفحه برگ جدا شده دو یا سه برابر با لوبهای گرد است. طول برگ فقط 5 سانتی متر و عرض آن 2-3 سانتی متر است برگهای سبز تیره با روکش مومی پوشانده می شوند ، بنابراین آب آنها را مرطوب نمی کند ، اما در قطرات بزرگی جمع می شود. برگهای ساقه شکل سه گانه دارند و محکم روی شاخه می نشینند.

در سال اول زندگی ، یک گلبرگ پایه ای ضخیم از برگ در بالای زمین شکل می گیرد. آنها حتی در زمستان در زیر برف باقی می مانند ، اما در بهار می میرند. برگهای جوان جایگزین آنها می شوند ، و پایه های بلند از مرکز پرده رشد می کنند. ساقه صاف به ندرت با برگهای سه تایی لانسانس پوشیده شده است. در نوک هر شاخه ، یک گل افتاده تنها شکوفا می شود. روی یک گیاه آنها می توانند حداکثر 12 قطعه باشند. جوانه ها به نوبه خود از ابتدای ژوئن باز می شوند. هر گل حدود یک هفته زندگی می کند و سپس جایگزین بعدی می شود.







گل حوضه از پنج گلبرگ به شکل قیف تشکیل شده است که در قسمت پشتی آن خارهای کوچک وجود دارد. قسمت پشتی تاج تزئین شده با برکتهای لانسانس با لبه های باریک است. غالباً گلبرگ ها و برکت ها با رنگ های متضاد رنگ آمیزی می شوند و همین امر باعث شکوفا شدن گل می شود. رنگ تاج می تواند به رنگهای سفید ، زرد ، صورتی ، قرمز ، بنفش ، بنفش ، تمشک ، آبی و سیاه بنفش باشد. در مرکز یک ستون نسبتاً عظیم قرار دارد که با استیمنهای کوتاه پوشانده شده است.

پس از گرده افشانی گل ها ، میوه ها تشکیل می شوند - برگهای برگدار با دانه های سیاه سیاه. آنها زنده ماندن را برای 1-2 سال حفظ می کنند. مهم است که مراقب باشید زیرا دانه های آبزیلی سمی هستند.

گونه های گیاهی

در جنس آبزیلیا ، 102 گونه ثبت شده است.

Aquilegia (حوضه آبریز) سیبری. این گیاه در طب عامیانه به عنوان یک ماده مقوی و کلرتیک مورد استفاده قرار می گیرد. ساقه تقریباً برهنه 25-70 سانتی متر رشد می کند. در پایه شاخ و برگ شاخ و برگ سبز تیره قرار دارد. گلهای بنفش بزرگ یا بنفش یا آبی به قطر 5-10 سانتی متر می رسند گلبرگها با خزنده های ضخیم به طول 2 سانتی متر به پایان می رسند.گلدهی از مه تا سپتامبر رخ می دهد.

Aquilegia Siberian

آبزیلیا ترکیبی است. این تنوع ترکیبی از بسیاری از هیبریدهای خاص است. ارتفاع آنها می تواند 50-100 سانتی متر باشد گلهای بزرگ رنگ روشن دارند. بیشتر آنها شامل Spurs هستند. انواع محبوب:

  • Aquilegia Barlow black - گیاه 60-80 سانتی متر قد با گلهای بنفش تیره تیره ، تقریباً بدون خاردار پوشیده شده است.
  • Winky - گیاهی کم وزن با گلاب های متراکم پایه و برگها و گل آذین های متراکم روی پایه های بلند و مستقیم.
  • ستاره - بر روی بوته 60-80 سانتی متر ، گل ها 10 سانتی متر قطر با گلبرگ های آبی ، قرمز ، آبی ، سفید یا صورتی و یک هسته سبک شکوفه می گیرند.
  • برج - گیاه با گل های دوتایی و گل رز؛
  • Biedermeier - بوته هایی با ارتفاع 25-30 سانتی متر مناسب برای گلدان گل هستند ، گلهای تری با قطر 5 تا 5 سانتی متر در بالای شکوفه آنها.
  • کومه نوعی کوتوله از 10-15 سانتی متر است که خیلی زود با جوانه های رنگی شکوفا می شود.
Aquilegia ترکیبی

Aquilegia vulgaris. گیاه گسترده ای در اروپا 30-70 سانتی متر رشد می کند برگهای دمبره دو بار در برگ و در بند و به ندرت در سراسر ساقه قرار دارند. گلهای آبی ، صورتی و بنفش در اوایل تابستان شکوفا می شوند. قطر آنها 4-5 سانتی متر است و دارای قلاب های ضخیم با قلاب هستند. گونه قادر به تحمل یخبندانها تا -35 درجه سانتیگراد است.

Aquilegia vulgaris

آبزیلی تری. این گونه توسط پرورش دهندگان به صورت مصنوعی پرورش یافته و با گلهای بسیار زیبا و سرسبز متمایز می شود. در شاخه هایی به طول 100 سانتی متر ، کرول های یک راست یا افتاده وجود دارد. در گل هایی با قطر حداکثر 10 سانتی متر ، گلبرگ های باریک در چند ردیف مرتب می شوند. اغلب رنگ آنها از لبه به پایه تغییر می کند.

آبزیلی تری

کشت بذر

تکثیر بذر آبزیان ساده ترین و مؤثر است. برای جمع آوری بذر ، هنوز پخته نشده اند ، اعلامیه هایی که شروع به رشد می کنند در اتاق بریده و خشک می شوند. با فشار دادن میوه رسیده ، دانه ها بلافاصله درون کاسه می ریزند. بهتر است قبل از زمستان در زمین باز بلافاصله آنها را کاشت کنید. اگر در فصل بهار نیاز به کاشت آبزیان دارید ، بذرها را در یک کیسه کاغذی در یخچال یا مکان خنک دیگر ذخیره می کنید. نهال های پاییزی به هم جوانه زده و بهتر رشد می کنند. کمترین تخمه ها در سوراخ ها تا عمق 1 تا 5/1 سانتی متر توزیع می شود و فاصله 5-10 سانتی متری بین گیاهان جوان حفظ می شود و نمونه های بالغ حدود 40 سانتی متر فضای خالی نیاز دارند.

قبل از کاشت بهار ، بذرها باید طبقه بندی شوند. آنها را با مقدار کمی ماسه مرطوب یا ماسه ذغال سنگ نارس مخلوط کرده و به مدت یک ماه در دمای 0 ... + 5 درجه سانتیگراد نگه می دارند. این امر می تواند در یخچال یا در بالکن سرد انجام شود و گلدان را با کلاه برفی بپوشانید. بعد از طبقه بندی ، کاسه به یک اتاق گرم منتقل می شود و یک هفته بعد آبزیلیا شاخه های اول را می پسندد. گیاهان باید با احتیاط زیاد سیراب شوند. با رکود آب ، قارچ می تواند همه گیاهان را از بین ببرد. هنگامی که 3 برگ واقعی روی نهال ها رشد می کند ، در گلدان های جداگانه فرو می رود. در پایان ماه مه ، آبزیلیا در زمین باز کاشته می شود. هنگام پیوند ، مهم است که کلوپ سفالی را نجات دهید ، در غیر این صورت حوضه می میرد یا مدت طولانی بیمار خواهد شد. گلدهی سال آینده پس از کاشت پیش بینی می شود.

تکثیر نباتی

برای حفظ خصوصیات واریته گونه های با ارزش ، آبزیان با تقسیم بوش یا ریشه زدن قلمه ها بصورت گیاهی پخش می شوند. این روشها به اندازه کاشت بذر مؤثر نیستند و به تلاش زیادی نیاز دارند.

بوته ها در اوایل بهار یا اواخر پاییز از هم جدا می شوند. ابتدا باید یک گیاه بزرگ را با توده بزرگی از زمین حفر کنید. ریزوم برای رهایی از خاک در آب خیس می شود. مهم است که ریشه های کوچک را حفظ کنید. پس از آن ، ریشه به چند قسمت بریده می شود. هر سود سهام باید 2-3 کلیه داشته باشد. برش با ذغال خرد شده پاشیده می شود و گیاهان در مکان جدید کاشته می شوند. سوراخ باید به اندازه کافی عمیق باشد ، و خاک باید شل شود ، سپس ریزوم به درستی جای می گیرد.

در بهار می توانید آبشارها را با قلمه ها پخش کنید. برای این کار شاخه های شاخه ای را با 2-3 برگ برش دهید. ریشه زدن در شن و ماسه مرطوب ، زیر یک کاپوت انجام می شود. قبل از کاشت ، برش با ریشه درمان می شود. لازم است گیاه روزانه تهویه شود و خاک را با آب اسپری کنید. ریشه زایی حدود یک ماه طول می کشد.

قوانین مراقبت

با وجود همه جذابیت های سفره های آبی ، کاملاً غریب نیست. مراقبت از او در باغ یا داخل خانه بسیار ساده است.

روشنایی حوضه در سایه جزئی یا در نور پراکنده به بهترین شکل توسعه می یابد. اگر نور مستقیم خورشید دائما روی بوته ها می افتد ، گل ها کوچکتر می شوند و شاخه های آن کوتاه تر می شود.

خاک. خاک سبک و خوب زهکشی شده برای کاشت استفاده می شود. انتخاب خاکهایی که میزان باروری بالایی دارند ضروری نیست ، اما رکود آب برای گیاهان منع است.

پیوند و جوان سازی. شما می توانید گل های زیر 2 سال را پیوند کنید ، بعداً احتمال آسیب دیدن سیستم ریشه وجود دارد. اگر واقعاً لازم باشد ، گیاه با توده زمین 40 × 40 سانتی متر حفر می شود و پس از 5-7 سال بوته شروع به رشد می کند. کاربرد سالانه خاک تازه باعث کند شدن این روند می شود. یک بار در دهه ، بوته های حوضه قدیمی توصیه می شود با موارد جدید جایگزین شوند.

آبیاری لازم است که آبزیلیاها به میزان متوسط ​​و در بخش های کوچک آب شود. بین آب دادن سطح زمین باید خشک شود. به طوری که پس از آبیاری ، هوا می تواند به ریشه ها نفوذ کند ، توصیه می شود به طور دوره ای خاک و علفهای هرز را شل کنید.

کود. قبل از اولین کاشت آبزیان ، خاک به همراه هوموس به عمق 20 سانتی متر حفر می شود.در ماه می و ژوئن ، قسمت کامل کودهای معدنی یا آلی زیر بوته اعمال می شود.

هرس اگر از پایه های محو شده بریدید ، Aquilegia مرتب تر به نظر می رسد. این همچنین می تواند از بذر خود جلوگیری کند. برگهای زمستان برداشته نمی شود. این گیاه به طور معمول حتی یخ زدگی های شدید را تحمل می کند. فقط چند نوع گرما دوست می توانند در زمستان های سخت و بدون برف یخ بزنند.

بیماری پرده های متراکم با تهویه طبیعی تداخل دارند ، بنابراین کپک پودری ، پوسیدگی خاکستری ، لکه بینی ، زنگ زدگی و سایر بیماریهای قارچی می توانند در لایه های آبزیلی ایجاد شوند. به عنوان یک اقدام پیشگیرانه ، توصیه می شود فاصله بین بوته ها حفظ شود و یک رژیم آبیاری متوسط ​​را رعایت کنید. گیاهان آسیب دیده باید از بین بروند و خاک و شاخه های باقی مانده با قارچ کش ها درمان شوند. همچنین می توانید با داروهای حاوی گوگرد اسپری کنید.

آفات در یک تابستان گرم ، شته ها ، نماتد ها ، کنه های عنکبوتی ، قاشقچه ها روی شاخه ها و برگها مستقر می شوند. از انگل ها ، حشره کش ها تحت درمان قرار می گیرند ("Aktara" ، "Karbofos" ، "Aktellik"). مبارزه با نماتد بسیار دشوار است. این کرمهای مینیاتوری در ریشه ها پرورش می یابند و به ساقه گیاهان نفوذ می کنند. در صورت ابتلا به عفونت شدید ، توصیه می شود سایت را تغییر داده و گیاهان قدیمی را به طور کامل از بین ببرید.

استفاده از باغ

در طراحی منظر از آبزیان در کاشت های یک نفره یا گروهی و همچنین در یک باغ گل مخلوط استفاده می شود. این برای همسایگان غیر تهاجمی است و هنگام بریدن پدال های پژمرده ، از طریق باغ پخش نمی شود. فضای سبز آبشار حوضه در اوایل بهار باعث رنگ آمیزی پریمروها و پنهان کردن خاک لخت می شود. گونه های کم رشد از لحاظ زیبایی در محاصره گل های سفید ، میخک ها و جنت ها هستند. از آنها می توان در باغ های سنگی استفاده کرد. گیاهان بالاتر در نزدیکی زنگ ها ، لوپین ها ، غلات ، خشخاش ها کاشته می شوند.

هنگام تهیه ترکیب باید به رنگ گلها توجه کنید. شما می توانید با کمک آبزیان به تنهایی یک تصویر زنده در باغ بکشید یا از گیاهان مختلف استفاده کنید. در این حالت ، باید به یاد داشته باشید که حوضه به راحتی گرده افشانی می شود و گونه های جدیدی را تشکیل می دهد.

از گل ها و برگ های آبزیلیا می توان برای ایجاد چیدمان های گل خشک استفاده کرد. آنها رنگ های روشن را برای مدت طولانی حفظ می کنند.