گیاهان

Gooseberry Care All Season - قوانین اصلی رشد

انگور فرنگی یکی از اولین محصولاتی است که بیدار می شوید. بنابراین ، در بهار ، در اسرع وقت ، شما باید تمام کارهای لازم را برای مراقبت از انگور فرنگی انجام دهید ، حتی قبل از تورم کلیه ها و ظهور اولین شاخ و برگ. در این مقاله نحوه مراقبت صحیح از انگور فرنگی در ماه های بهار ، تابستان و پاییز شرح داده شده است.

چه موقع از انگور فرنگی پناه ببرید

از شرایط آب و هوایی ، زمان به طور مستقیم به چه زمانی لازم است که پناهگاه را از یک بوته خواب خارج کنید بستگی دارد.

در مناطقی با آب و هوای معتدل و گرم ، در روزهای اول اسفند ، لایه ای از مالچ برداشته می شود که در ماه های زمستان ریشه ها را از هیپوترمی نجات می داد. مالچ را با دقت جدا کرده ، از محل خارج کرده و می سوزانید. این روش الزامی است ، زیرا در طول زمستان لاروهای هوموس یا اسپورهای قارچ ها باید در هوموس مستقر شده اند.

انگور فرنگی

در مناطقی که زمستان های سرد دارد ، در نیمه دوم ماه مارس ، بلافاصله پس از ذوب برف ، آگروفیبر از انگور فرش برداشته می شود ، ریسمان حلقه می شود ، شاخه ها بریده می شوند ، مالچ برداشته می شود.

توجه کنید! تمیز کردن برگهای خشک سال گذشته از بوته باز را فراموش نکنید تا گیاه از آفات تازه در امان باشد.

نحوه مراقبت از انگور فرنگی در بهار

مراقبت از انگور فرنگی بهاری با از بین بردن شاخه های اضافی آغاز می شود. هرس مرده ، یخبندان ، ضعیف و نازک ، آسیب دیده در اثر بیماری ها یا نزدیک به شاخه های زمین ، در نیمه اول مارس انجام می شود. شاخه های اضافی نیز برداشته می شوند.

Rosa Moody Blues - قوانین اساسی برای نگهداری گیاهان

همه این اقدامات به شما امکان می دهد تا مقاومت گیاه را به شکل گیری انواع توت ها هدایت کنید. بوته های شکوفه دار با تعداد زیادی شاخه ، بیشتر مستعد ابتلا به بیماری ها و بروز آفات هستند ، تمام نیروهای آنها برای جنگ با آنها و حفظ زندگی جوانه های جدید می روند. در نتیجه ، گیاه به درستی گرده افشانی نمی شود ، انواع توت ها کوچکتر هستند و طعم خود را از دست می دهند.

برای مرجع! هرس در بهار از نظر طبیعت پیشگیرانه تر است ، تشکیل تاج بوش با برش شاخه ها در پاییز انجام می شود.

مرحله بعدی مراقبت از بهار برای انگور فرنگی - شل شدن خاک ، که دسترسی به هوای گرم و رطوبت ریشه ها را فراهم می کند. شل شدن با دقت و با استفاده از هلی کوپتر تا عمق بیش از 6 سانتی متر انجام می شود ، به طوری که در هر صورت به سیستم ریشه انگور فرنگی آسیب نرساند. علفهای هرز بعدی برداشت می شوند.

در بهار ، به محض خشک شدن زمین و آب و هوای خشک ، توصیه می شود انگور فرنگی را به شدت ریخته تا زمانی که حالت گل آلود خاک در ریشه ها ایجاد شود. سپس انگور انگور فرنگی نه بیشتر از هفته ای یکبار با آب کمی گرم در ساعت صبح و یا عصر سیراب می شود. در هنگام گل دادن بوته ، آب مناسب لازم است. اما بوته را پر نکنید - رطوبت بیش از حد باعث ایجاد فعالیت حیاتی بیماری زا در ریشه ها می شود.

انگور فرنگی تحت پوشش

یک لایه مالچ جدید در زیر پایه گیاه مانع از تبخیر رطوبت ، کند شدن ظاهر و رشد علفهای هرز می شود. بهترین گزینه برای مالچ انگور فرنگی می تواند:

  • خاک اره
  • مخروط کاج
  • نی
  • هوموس
  • کمپوست یا ذغال سنگ نارس

شکل 3 کلیه های متورم

توصیه می شود گیاه پس از خواب زمستانی بیدار شود. در اوایل بهار و در دوره تورم کلیه ، انگور فرنگی با کودهای نیتروژن تغذیه می شود. مالچ کردن با کمپوست در ترکیب با نیتروژن به گیاه امکان رشد توده سبز را می دهد.

دوز طبق دستورالعمل های موجود در بسته بندی محاسبه می شود ، مقدار زیاد نیتروژن منجر به ایجاد بیش از حد فضای سبز و عدم وجود تخمدان می شود.

در هنگام ظهور اولین گلها ، آنها با ترکیبات فسفر و حاوی پتاسیم کود داده می شوند ، که می توانند در دوره پاییز پس از برداشت نیز استفاده شوند. فسفر ریشه ها را تغذیه می کند ، روی شکل ، اندازه و طعم انواع توت ها تأثیر می گذارد. کاهش عملکرد و عدم شیرینی در انواع توت ها اولین نشانه عدم وجود این عنصر اثری است.

مهم!کودهای شیمیایی فقط در خاک مرطوب اعمال می شوند ، یک واکنش در خاک خشک می تواند منجر به سوختگی روی ریشه ها شود و باعث مرگ گیاه شود.

بعد از پانسمان بالا ، انگور فرنگی نیاز به آبیاری دارد. به همراه آب ، کود سریعتر توسط سیستم ریشه جذب می شود.

نحوه مراقبت از انگور فرنگی در تابستان

مرد انگور فرنگی انگور فرنگی - اسرار رشد یک بوته

در ماه های تابستان ، انگور فرنگی بسته به شرایط آب و هوایی سیراب می شود ، لازم است رطوبت خاک نظارت شود. اگر طی یک یا دو روز باران ببارد ، آبیاری طبیعی برای بوته کافی خواهد بود. در هوای خشک ، توصیه می شود یک سطل بزرگ آب را زیر ریشه انگور فرنگی بریزید.

انگور فرنگی با انواع توت ها

در طول رسیدن شدید توت ها در ماه های تابستان ، انگور فرنگی با عناصر کمیاب لازم تغذیه می شود. برای انجام این کار ، زمین زیر بوش با آب با کنسانتره از کود و کمپوست آب می شود.

  1. یک سطل کود تازه و یک چهارم سطل کمپوست برای هر بشکه صد لیتر مورد نیاز است - همه اینها با آب پر می شود.
  2. حدود دو هفته ، باید مخلوط سد تزریق شود.
  3. سپس یک قسمت از کنسانتره به 10 قسمت آب اضافه می شود.

مایع حاصل در یک حفره کوچک حفر شده در اطراف تاج بوش ریخته می شود ، سپس جاروها توسط ذغال سنگ نارس مدفون و مالیده می شوند. چنین پانسمان بالایی بیش از دو بار در طول تابستان در طول رسیدن توت ها مورد استفاده قرار نمی گیرد ؛ پس از برداشت محصول ، چنین کودهایی اعمال نمی شود.

کودهایی با پتاسیم ، فسفر و غلظت کمی از آب ازت ریشه ها را ریخته یا تاج بوش را اسپری می کنند. خوراک ریشه اصلی است و بیرونی عملکرد اضافی بیشتری را انجام می دهد.

مهم!پانسمان خارجی در غروبها در هوای خشک و خنک انجام می شود ، بنابراین محلول مفید بیشتر روی شاخ و برگ باقی می ماند ، به تدریج جذب می شود. کودهای شیمیایی کاملاً دوز می شوند ، زیرا بیش از حد می تواند برگها را سوزاند. آبیاری یا آبیاری با آب پاشیدن بعد از پانسمان خارجی انجام نمی شود.

طرز تهیه انواع انگور فرنگی

نرین: کاشت و مراقبت از یک محصول موفق

پس از تشکیل تاج با بریدن شاخه های غیر ضروری ، یک تکیه گاه برای بندر بوش تنظیم می شود. یک گیاه محدود نسبت به بیماری حساسیت کمتری دارد ، در حالی که حشرات را ساکن می کند ، میوه طولانی تر می آورد.

علاوه بر این ، گارتر به شما امکان می دهد تا شکل بوش را حفظ کنید ، که زیبایی زیبایی به شما می بخشد.

این گیاه از سال اول کاشت ، معمولاً در اوایل بهار قبل از تورم جوانه یا در پاییز پس از برداشت نهایی ، گره خورده است. در تابستان ، مزاحم کردن گیاه توصیه نمی شود ، زیرا انگور فرنگی تمام نیروی خود را صرف ترمیم خسارت هایی که ممکن است در اثر گره خوردن باشد ، می کند.

نحوه رشد انگور فرنگی بر روی یک شله ، ساقه یا پشتیبانی در اطراف محیط بوش

تکیه گاه پیرامونی از گرده های چوبی ، لوله های پلی پروپیلن یا میله های تقویت شده جوش داده شده در یک دایره جمع می شود. تمام مواد پشتیبان انگور فرنگی انگور لزوما با یک ترکیب ضد عفونی کننده درمان شده و برای محافظت از گیاه در برابر میکرو فلورای مضر ، رنگ آمیزی می شوند.

پشتیبانی از محیط

تمبر یک تکیه گاه عمودی است که قویترین شاخه انگور انگور فرنگی به آن گره خورده و در حال رشد است. شاخه های جانبی به چنین پشتیبانی وصل نمی شوند ، اما قطع می شوند.

در آینده ، شما باید تنها شاخه های جوان ، قدرتمند و عمودی در حال رشد را ترک کنید که تاج بوش را تشکیل می دهد. شاخه های توسعه نیافته در حال رشد در پایین لزوما قطع می شوند.

برای تسمه های موجود در ردیف بوته های انگور فرنگی ، دو تکیه گاه نصب شده است که سیم بصورت افقی با شکافی بیش از 0.3 متر کشیده نشده است.

ملیله

برای یک شلف ساده ، سه شاخه عمودی روی انگور فرنگی باقی مانده است که در جهات مختلف پرورش می یابند. شاخه های جدید در آینده با رشد آنها به سیم وصل می شوند.

برای شارژ دوتایی ، یک تکیه گاه U شکل در لبه ها نصب شده است. شاخه های یک بوش به ردیف های سیم از هر دو طرف گره خورده است ، که باعث افزایش تعداد شاخه های میوه می شود. از این روش در کلبه هایی با تعداد زیادی بوته استفاده می شود که بدون سایه زدن به یکدیگر آزادانه رشد خواهند کرد. در این حالت ، میوه ها به طور مساوی توسط پرتوهای خورشید روشن و گرم می شوند.

برداشت رسیده

مهم! برای فصل زمستان ، شاخه ها با دقت از روی شله جدا شده ، در یک تاج گل بسته شده و پوشانده می شوند تا منجمد نشوند.

برداشت

زمان برداشت به نوع و شرایط آب و هوایی منطقه بستگی دارد ، بیشتر اوقات این پایان ماه ژوئیه - آگوست است.

در مناطق شمالی ، پرورش انواع اولیه توصیه می شود که به توت اجازه می دهد تا در مدت زمان کمی نسبتاً کوتاه مانند Eaglet ، Pink یا بهار حاصل شود. رسیدن توت ها به صورت فنی و واقعی قابل تقسیم است.

  • انواع توت ها از نظر فنی بسیار بزرگ هستند ، با طعم ترش و پوست ترد آن ، برای تهیه آماده سازی های زمستانی استفاده می شود.
  • به منظور رسیدن توت ها به بلوغ واقعی ، باید اجازه بلوغ داده شود. چنین میوه های انگور فرنگی انگور کاملاً نرم و داخل هستند ، هنگام ترک خوردن ، طعم شیرین و ترش خرد نمی شوند.

میوه ها به طور یکنواخت بلوغ می گیرند ، ابتدا انواع توت های بزرگ برداشت می شوند و باقی مانده های کوچک همچنان روی بوته ها آواز می شوند. این ویژگی انگور فرنگی به باغداران این امکان را می دهد که در طول ماه چندین بار برداشت کنند.

تهیه انگور فرنگی برای زمستان

پس از آخرین برداشت ، لازم است شاخه های شکسته و تیره از انگور انگور جدا شود. پایه بوش باید یک شاخه و بدون انشعاب باشد ، در فصل بعدی چنین گیاه عملکرد بیشتری می دهد.

مقدمات زمستانی

در ماه سپتامبر ، دو هفته بعد از هرس ، انگور فرنگی باید با فسفر و پتاسیم تغذیه شود - این کار باعث می شود که شاخه ها سفت شوند ، به این معنی که بوته به راحتی در یخبندان زنده می ماند. سپس انگور فرنگی با ترکیباتی با قارچ کش ها ریخته می شود که آفات را از بین می برد.

زمین زیر بوش علفهای هرز ، از برگهای خشک تمیز شده و سست می شود. بعد از شل شدن ، لارو حشرات روی سطح زمین ظاهر می شوند و در یخبندان های اول می میرند.

مهم! یک لایه تازه مالچ بخاری برای ریشه ها خواهد بود و agrofibre شاخه های انگور فرنگی را از سرمازدگی محافظت می کند. اولین برفی که ریزش می کند بر روی زمین اطراف بوته گذاشته شده است ، از برف زیر برف زیرین برفی ساخته شده است که به عنوان محافظت گیاه از باد و یخبندان خواهد بود.

روش های به موقع برای مراقبت و پرورش انگور فرنگی به شما امکان می دهد بیش از یک سال یک محصول غنی و خوشمزه جمع کنید. بسیاری از باغداران آغازگر قوانین فوق را نادیده می گیرند و سپس تعجب می کنند که چرا انگور توت توت ترش یا کوچک دارد. در حقیقت ، هر بوته می تواند مطابق با قوانین فن آوری کشاورزی ، از برداشت فراوان لذت ببرد.