گیاهان

حامدوره - تکه های درختان نخل چمن

حامدوره گیاهی بوته ای کم و دارای برگهای زیبا و زمرد است. متعلق به خانواده پالم است ، اگرچه از نظر ظاهری بسیار نامتعارف است. سبزی های متراکم روشن بسیار تزئینی است ، بنابراین اغلب از این گیاه برای دکوراسیون داخلی در خانه ها و دفاتر استفاده می شود. علاوه بر این ، chamedorea نه تنها داخلی را تزئین می کند ، بلکه هوا را تصفیه می کند و ناخالصی های مضر را جذب می کند. در خانه از برگ نخل نیز برای تهیه سالاد استفاده می شود. در طبیعت ، حامدوره را می توان در وسعت جنگل های گرمسیری و کوهپایه های آمریکای جنوبی و مرکزی یافت. به دلیل شباهت ساقه های نازک با بامبو ، آن را "کف بامبو" نیز می نامند.

توضیحات گیاه

حامدوره - گیاه چند ساله برگریز و زینتی. دارای ریزوم ملایم و ساقه کم است. شاخه های عمودی نازک از آن جدا می شوند. در شرایط داخلی ، ارتفاع پوشش گیاهی از 2-2.3 متر تجاوز نمی کند هر ساله چمدوره فقط 1-2 برگ جدید رشد می کند ، بنابراین نیازی به انتظار برای رشد سریع غلافهای گرمسیری نیست. چندین شاخه نازک از یک ریزوم به طور همزمان رشد می کنند که به گیاه بوته ای کوچک نشان می دهد.

شاخ و برگ در قسمت فوقانی جوانه متمرکز است. با افزایش سن ، برگهای پایین از بین می روند و یک حلقه سبک با فیلم های خشک روی ساقه می گذارند. در بالای برگ چندین برگ سبز روشن روشن سیروس وجود دارد. طول یک صفحه ورق به 40 سانتی متر می رسد .در انتها شکل محکم یا کمی شکافته است. رگه های موازی روی سطح قابل مشاهده است.









حامدوره یک گیاه دو قطبی است ، یعنی هر یک از آنها جداگانه گلهای نر و ماده را شکوفا می کند. آنها در محورهای برگ ظاهر می شوند. روی گل آذین های بلند سنبله ، گلهای نر جمع می شوند. در شکل ، آنها شبیه توپ های کوچک زرد یا قرمز مایل به قرمز هستند. گل آذین عطر و بوی قوی و دلپذیری می بخشد. گل آذین خود به خود شبیه میموز است. گلهای ماده انفرادی روی یک پایه بلند کشیده رشد می کنند و به رنگ نارنجی یا زرد رنگ می شوند.

برای تهیه میوه در خانه می توانید آنها را در یک گلدان کاشته یا گلدان هایی با گیاهان نر و ماده در کنار آنها قرار دهید. گرده افشانی به کمک حشرات اتفاق می افتد. برخی از باغداران بطور مستقل گرده ها را با یک قلم مو منتقل می کنند. پس از گرده افشانی ، میوه های گرد کوچک به قطر 6 میلی متر رسیده می شوند. آنها پوست سیاه و گوشتی آبدار دارند. در مرکز یک دانه واحد است.

باغبانان بی تجربه اغلب تشخیص مشکل هووی از چامدورا را دشوار می کنند. برخی معتقدند که اینها نامهای مختلفی برای یک گیاه مشابه هستند ، اما تفاوت وجود دارد. اگرچه این دو کف دست به هم شبیه هستند ، هووا خیلی سریعتر رشد می کند و طی چند سال بسیار بیشتر از قدس چمدوره است. حتی در شرایط داخلی ، هووی به راحتی می تواند به ارتفاع 3-4 متر برسد.اما chamedorea خیلی زود شکوفا می شود و شاخ و برگ آن نرمتر و روشن تر است. در قسمت بالایی شاخه متمرکز شده و در یک دسته رشد می کند.

انواع محبوب Hamedorea

جنس Hamedorea شامل 107 گونه از گیاهان است ، با این حال ، تنها برخی از آنها در این فرهنگ محبوب هستند.

Hamedorea برازنده (الگانس ، زیبا). شاخه های نازک 1.5-2 متر رشد می کنند و فقط 2.5-3 سانتی متر عرض دارند در همان زمان ، از یک ریزوم تا 7 ساقه رشد می کند. هر برگ پراکنده شده در یک قوس خمیده است. طول آن 0.4-1 متر رشد می کند. بخش های طولی یک رنگ سبز روشن 8-10 جفت روی یک دمبرگ رشد می کنند. تنوع در شرایط اتاق به خوبی توسعه می یابد و اغلب شکوفا می شود.

حامدوره برازنده است

تنوع بسیار محبوب است. آویز حامدورا. بسیار شبیه گیاه اصلی است اما در گل آذین های روشن تر و معطر تفاوت دارد. ارتفاع نخل در این حالت از 1.5 متر تجاوز نمی کند.

حامدورا بریدل

حامدورا بالاست. هر ساله شاخه های جدیدی از خود ریشه رشد می کنند. ساقه های نازک برجسته شبیه شاخه های بامبو است. حلقه های نور از برگهای افتاده روی سطح آنها باقی می ماند. در بالای هر تنه 4-6 برگ سبز تیره با سیروس جدا شده است. لوب های باریک باریک دارای لبه ای برجسته هستند. آنها روی ساقه های بلند رشد می کنند. در هنگام گل دهی ، گل آذین لایه های روشن نارنجی با عطر دلپذیر ظاهر می شود.

حامدورا بالاست

حامدورا ارنست-آگوستوس. گیاه از ریشه یک ساقه واحد رشد می کند. گره های روی سطح آن کمتر متداول است. فیلم های خشک از برگ های افتاده در آنها باقی می مانند. همچنین ، ریشه های هوا می توانند در گره ها شکل بگیرند ، که به گونه ها اجازه می دهد تا رویشی (برشهای ساقه) گسترش یابند. برگهای بیضی کامل با لبه ی اشاره در قسمت فوقانی جوانه قرار دارند. بعضی اوقات انتهای آنها شکاف دار می شوند. صفحات برگ به رنگ سبز تیره رنگ شده است. در هنگام گل دهی ، گلهای کروی قرمز تشکیل می شود که در گل آذین های گسترده پخش می شود.

حامدورا ارنست-آگوستوس

حامدوره یک رنگ است. گیاه به خوبی با شرایط اتاق سازگار می شود و بی تکلف ترین محسوب می شود و به همین دلیل بسیار محبوب است. شاخه ها بسیار آرام رشد می کنند. ارتفاع داخلی از 1 متر تجاوز نمی کند چندین ساقه نازک بوته ای متراکم تشکیل می دهد که قسمت بالای آن برگهای سبز سیروس با قطعه باریک است. حتی گیاهان جوان به سرعت شروع به شکوفه می کنند ، و گل های رنگی لکه ها را از یک رنگ زرد کم رنگ حل می کنند.

دشت حامدوره

روشهای پرورش

حامدوره توسط بذر و کودکان تکثیر می شود. برای تکثیر بذر باید از بذرهای تازه و رسیده رسیده استفاده کرد. اما در این حالت جوانه زنی کم خواهد بود. گلخانه ای کوچک با خاک ماسه و ذغال سنگ نارس برای کاشت آماده شده است. قبل از کاشت به مدت 5 روز ، بذرها با افزودن محرک های رشد (آب "نخل" ، "زیرکن") در آب گرم خیس می شوند. دانه ها به طول 1 سانتی متر دفن می شوند ، سپس ظرف را با مواد شفاف پوشانده و در اتاقی با دمای + 22 ... + 25 درجه سانتیگراد قرار می دهیم. تهویه و پاشش خاک روزانه با حفظ رطوبت بالا لازم است. برای جوانه زنی بهتر از حرارت کمتری استفاده می شود. نهال را باید در 30-40 روز انتظار داشت ، اگرچه بعضی اوقات روند تا 4 ماه به تأخیر می افتد. با رشد نهالها ، آنها در گلدان های کوچک جداگانه پیوند می شوند. بعضی اوقات آنها 2-3 گیاه را در کنار هم قرار می دهند تا یک تاج ضخیم تر تشکیل شود.

در روند رشد ، فرآیندهای پایه جانبی در نزدیکی گیاه اصلی تشکیل می شوند. با پیوند بهار ، می توان آنها را جدا و از هم جدا کرد. این روش بسیار آسان و بدون درد است. مهم است که کودک از ریشه های خود به خوبی رشد کرده باشد ، در غیر این صورت هنوز آماده رشد مستقل نیست.

کاشت و مراقبت در خانه

مراقبت از نخل اتاق بسیار ساده است. نیازی به دستکاری مکرر نیست. Chamedorea در صورت لزوم پیوند می یابد ، هنگامی که سیستم ریشه کل گلدان را پر می کند و از طریق سوراخ های زهکشی ظاهر می شود. از آنجا که گیاه به آرامی رشد می کند ، هر پیوند هر 3-3 سال یک بار انجام می شود. بوته های بزرگ بالغ در وان ها فقط قسمت بالایی بستر را جایگزین می کنند.

برای اینکه به ریشه های حساس آسیب نرسانند ، سعی می کنند توده قدیمی خاک رس را حفظ کنند. اعتقاد بر این است که در یک ظرف محکم گیاه بهتر رشد می کند و مرتبا شکوفا می شود ، بنابراین یک گلدان جدید فقط باید کمی بزرگتر از نوع قبلی باشد. سوراخ های زهکشی در قسمت زیرین آن ساخته شده و یک لایه ضخیم از پارچه یا گل رس منبسط شده ریخته می شود. برای کاشت از خاک استفاده می شود که شامل اجزای زیر است:

  • ذغال سنگ نارس؛
  • خاک چمن؛
  • هوموس برگریز؛
  • پرلیت

زمین قبل از استفاده با آب جوش ریخته می شود و سپس خشک می شود. چنین روشی برای ضد عفونی کردن ترکیب از آفات و پاتوژن ها لازم است.

روشنایی از آنجا كه در شرايط طبيعي ، chamedorea در زير تاج درختان گرمسيري رشد مي كند ، بهترين شكل در سايه جزئي يا در نور پراكنده است. نور مستقیم خورشید به خصوص ظهر تابستان می تواند باعث بروز لکه های قهوه ای روی شاخ و برگ (سوختگی) شود. این گیاه می تواند بطور عادی و بدون نور طبیعی و تنها با نور لامپها توسعه یابد. چنین ساعات روز باید 10 تا 12 ساعت حفظ شود.

دما برای توسعه طبیعی نخل ها ، دمای هوا نسبتاً گرم (+ 20 ... + 27 درجه سانتیگراد) لازم است. در زمستان ، این رقم به + 12 ... + 16 درجه سانتیگراد کاهش می یابد ، با این حال ، همه تغییرات باید صاف و بدون جهش پیش بروند. در تابستان ، می توانید گیاه را به هوای تازه ببرید ، اما محافظت دقیق از پیش نویس ها لازم است.

رطوبت چامدوره با رطوبت هوا 50٪ و بالاتر به خوبی توسعه می یابد. در یک فضای خشک تر ، گیاهان به طور مرتب تحت یک حمام گرم پاشیده و شسته می شوند. اگر نوک برگ ها همچنان خشک می شوند ، سینی را با آب یا سنگریزه های مرطوب در مجاورت قرار دهید.

آبیاری در بهار یا تابستان ، chamedorea اغلب سیراب می شود ، زیرا تاج سرسبز رطوبت را به شدت تبخیر می کند. در این حالت ، سطح خاک باید زمان خشک کند.

کود. از مارس تا اکتبر ، محلول کود معدنی برای خاک گیاهان داخلی و تزئینی در محیط خاک استفاده می شود. بقیه سال ، تغذیه انجام نمی شود.

هرس همانطور که خشک می شود ، باید برگهای پایین را نیز بردارید ، اما قسمت بالا را مرتب نکنید. بنابراین ، انشعاب موفق نخواهد شد. یک درخت نخل به سادگی در حال توسعه متوقف می شود و سرانجام می میرد.

بیماری ها و آفات. چامدوره از نظر ایمنی خوب و به ندرت از بیماری رنج می برد. با مراقبت نادرست ، سیل مکرر خاک یا آب خیلی سخت برای آبیاری ، پوسیدگی صورتی ، لکه بینی برگ یا کلروز ایجاد می شود. به عنوان یک اقدام پیشگیرانه ، لازم است که فناوری کشاورزی رعایت شود و به صورت دوره ای اتاق را تهویه کنید. برگهای آسیب دیده هرس شده و با قارچ کش درمان می شوند.

از جمله آزار دهنده ترین آفات می توان به پوسته پوشی و کنه های عنکبوتی اشاره کرد. از آنها ، گیاهان با استفاده از حشره کش با درمان مکرر پس از 7-10 روز اسپری می شوند.