گیاهان

Leucanthemum - گل مروارید باغ برفی

Leucanthemum یک گیاه چند ساله از خانواده Astrov است. گل آذین های ظریف بزرگ آن شبیه به یک بابونه معمولی است. جای تعجب نیست که مردم اغلب آن را "گل مروارید" می نامند. نام رسمی leucanthemum leucantemum است. گل های گل آذین به باغ گل سبک طبیعی ظریف می بخشد و گلهای روشن و روشن دیگری را به نمایش می گذارد. در عین حال ، nyvyanik به هیچ وجه در برابر پیش زمینه کلی از بین نمی رود. بسیاری از انواع تزئینی به حدی خوب هستند که می توانند انفرادی کنند و در کاشت های تک استفاده می شوند. محل دفن زباله بومی جنوب اروپا است ، جایی که به طور مستقل مزارع و مراتع بزرگ را اشغال می کند. از نظر فرهنگ ، گیاه بی تکلف رفتار می کند ، به سرعت شکوفه های گل را پخش می کند و بو با رایحه دلپذیر باغ را پر می کند.

توضیحات گیاه

Leucanthemum جنس گیاهان چند ساله و سالانه ریزوم است. ساقه های راست و اندکی شاخه ای به ارتفاع 30 تا 100 سانتی متر با برگهای سبز روشن پوشانده شده اند. جزوه های بلند یا دفع شده با یک دمبرگ دراز رشد می کنند. آنها می توانند یک صفحه برگ کاملاً جدا یا سیروس با لبه های دندانه دار داشته باشند.

در اواخر ماه ژوئن ، گلدان های گل آذین به قطر 6-12 سانتی متر در ساقه شکوفه می شوند که از گلبرگهای سفید برفی بلند و یک هسته زرد تشکیل شده است. در لبه ها گل های نی از رنگ سفید یا زرد مایل به زرد و مرکز آن با گل های توپی زرد روشن کوچک نشان داده شده است. گل آذین لوسانتیم می تواند ساده ، نیمه دو برابر و تری ، شبیه به یک کره برف باشد.










بعضی از گیاهان سالی دو بار شکوفه می شوند. برای اولین بار - در پایان بهار. و دوباره - در پایان تابستان. بعد از گرده افشانی ، جعبه های چند بذر با یک تاج یک طرفه در قسمت بالغ می شوند. در 1 گرم ماده بذر حداکثر 650 واحد وجود دارد. بذرهای کوچک طولانی مدت جوانه زنی را تا 3 سال حفظ می کنند.

انواع Leucanthemum

جنس Leucanthemum حدود 70 گونه گیاهی دارد ، اما از معدودی در باغبانی خانگی استفاده می شود.

Leucanthemum vulgaris (بابونه علفزار). یک گیاه بی نظیر ، مقاوم به سایه و مقاوم به خشکی 60-80 سانتی متر طول گلدان های گل آذین ساده را به قطر 8 سانتی متر حل می کند برگهای بزرگ و براق با لبه های دندانه دار در زیر آنها پنهان است. انواع:

  • Maxim Koenig - انتهای حدود 1 متر انتهایی با سبدهای ساده بزرگ با قطر 12 سانتی متر
  • May Queen - رقم کم اندازه (تا 50 سانتی متر) با گل های نیمه دوتایی؛
  • استاد - ضخامت های تا 60 سانتی متر طول با گل های برفی سفید با هسته طلایی تزئین شده است.
Leucanthemum vulgare

Leucanthemum بزرگترین است. یک گیاه چند ساله به طول 50-100 سانتی متر ریزوم افقی و پراکنده را تغذیه می کند. برگهای بدون برگ با لبه های گلدار به رنگ سبز تیره رنگ شده است. در اوایل تابستان ، سبدهایی با قطر حداکثر 12 سانتی متر از ساختار ساده یا پیچیده باز می شوند. تا پاییز جوانه ها و گلهای جدید ظاهر می شوند. انواع:

  • آلاسکا گیاهی مقاوم به یخبندان است که سبدهای ساده ای به قطر 10 سانتی متر دارد.
  • Snow Lady - یک سالانه بلند با گل آذین تا قطر 17 سانتی متر ، متشکل از گلبرگ های گسترده و یک هسته سرسبز.
  • Wirral Supreme - گل آذین های بزرگ تری در شاخه های تا 80 سانتی متر ارتفاع شکوفه می کند.
  • شاهزاده خانم کوچک - انواع کوتوله با ارتفاع 20-30 سانتی متر با گلهای ساده؛
  • پرنسس نقره ای - تکه هایی تا ارتفاع 40 سانتی متر با برگهای سبز تیره زیبا و دارای سطح براق پوشیده شده است ، و تاپ ها با سبدهای ساده با قطر تا 6 سانتی متر تزئین شده اند.
  • چراغ های Broadway یک گیاه با اندازه متوسط ​​است که دارای سبدهای ساده و گلبرگ های زرد روشن است.
لوکانتیم بزرگترین

لوکانتیم با شکوه است. ترکیبی بین ویژه ای به 1 متر از ارتفاع می رسد. ساقه های مستحکم و مستحکم آن توسط زمین با برگهای بزرگ لانسن یا تخم مرغ شکل به طول 30 سانتی متر پوشانده شده است .در ماه ژوئیه-آگوست ، گلدان های گل آذین ساده با قطر 8-10 سانتی متر باز می شوند.برخی مقاوم به یخبندان در برابر خنک کننده تا 29 درجه سانتیگراد مقاومت می کند. یک تنوع بسیار جالب ، ترکیبی Fiona Goghill است. سبدهای تری زیبا روی ساقه تا ارتفاع 75 سانتی متر شکوفا می شود. گلبرگ های باریک از اشکال مختلف به تدریج به مرکز کوتاه می شوند ، آنها به رنگ سفید خامه ای رنگ می شوند. این مرکز همچنین کاملاً سرسبز است و دارای رنگ زرد لیمو است.

لوکانتیم با شکوه

کشت بذر

دانه های لوکانتیم بلافاصله در زمین باز یا برای نهال ها کاشته می شوند. محصولات زراعی در اواخر پاییز یا آوریل کاشته می شوند. برای این کار ، چاههای کم عمق در فاصله 20 سانتی متری از یکدیگر تهیه می شوند. عمق کاشت حدود 2 سانتی متر است بلافاصله پس از کاشت ، خاک به خوبی آب می شود. شاخه ها 2-3 هفته پس از ذوب ظاهر می شوند. در ابتدا ، آنها بسیار آهسته رشد می کنند. در سال اول ، nyvnyak به طور فعال توده ریشه و شاخ و برگ را افزایش می دهد ، و از سال دوم زندگی شروع به شکوفه می کند. نهال های رشد یافته در تخت های گل با فاصله 30 سانتی متر کاشته می شوند.

اگر نهال ها را از قبل پرورش دهید ، احتمال مشاهده گل در سال اول وجود دارد. در فوریه ، بذرها در کاست یا جعبه هایی با خاک ذغال سنگ نارس ماسه ای تا عمق 1 سانتی متر کاشته می شوند. زمین با یک فیلم سیراب می شود. ظروف باید در نور محیط و در دمای 22 درجه سانتیگراد نگهداری شود. هر روز آنها پخش می شوند و اسپری می شوند. شاخه ها پس از 15-20 روز ظاهر می شوند ، پس از آن پناهگاه برداشته می شود و گیاهان با دمای + 17 ... + 20 درجه سانتیگراد به یک اتاق روشن منتقل می شوند. آنها با ظهور سه برگ واقعی ، در گلدان های جداگانه انتخابی را انجام می دهند. در حال حاضر در این مرحله ، خاک با هوموس برگریز مخلوط می شود. در اواسط ماه مه ، نهال های رشد یافته در زمین باز کاشته می شوند.

تکثیر نباتی

در طول تابستان ، Leucanthemum قابل قطع است. برای این کار از فرآیندهای ریشه ای با یک برگچه کامل برگ و ریزوم کوچک استفاده کنید. آنها با یک تیغه تیز بریده می شوند و بلافاصله در یک سوراخ آماده کاشته می شوند. پس از کاشت ، خاک به خوبی آب می شود.

هر 3-5 سال nyvyanik جوش های متراکم تشکیل می دهد و شروع به از دست دادن اثر تزئینی خود می کند. به منظور جوانسازی ، بوته ها به قسمت هایی تقسیم می شوند. دستکاری ها در بهار یا اوایل پاییز ، در پایان گلدهی انجام می شود. بوته کاملاً حفر شده ، از قسمت اعظم زمین آزاد شده و به داخل delenki کوچک که در خاک تازه و با فاصله 30 سانتی متر کاشته می شود ، ریخته می شود.

مراقبت از گیاه

در زمین باز ، leucanthemum بی تکلف رفتار می کند. با این حال ، برای به دست آوردن تخته های تزئینی به وفور به گل ، باید تلاش کنید. مکانی برای یک باغ گل در آفتاب باز یا سایه اندک انتخاب می شود. با روشنایی کافی ، تعداد گلها به میزان زیادی کاهش می یابد ، و ساقه گونه های زیاد خم می شود.

خاک برای کاشت باید حاصلخیز و سبک باشد ، اما خشک نیست. در خاک های شنی و رس ، نوویانک ضعیف رشد می کند. او همچنین خاک خیلی اسیدی را تحمل نمی کند. چرنوزم های مناسب یا لرز با واکنش خنثی یا کمی اسیدی. آنها قبل از کاشت ، زمین را حفر می کنند ، کمپوست ، ذغال سنگ نارس و هوموس می سازند.

لوسانتیم به آبیاری منظم نیاز دارد ، اما بدون رکود آب. در طی دوره خشکسالی ، برگها خیلی سریع پژمرده می شوند ، بنابراین یک سطل آب زیر هر بوته می ریزند. به طوری که خیلی زود خاک خشک نشود ، سطح آن با خاک اره ، تراشه چوب یا سوزن کاج مالیده می شود. به صورت دوره ای ، لازم است زمین را در نزدیکی باغ گل علفهای هرز علف هرز کنید. این نه تنها دسترسی هوا به ریشه ها را بهبود می بخشد بلکه علفهای هرز را نیز از بین می برد.

دو بار در ماه ، nyvnyak تغذیه می شود ، متناوب مجتمع های معدنی و آلی. برای گیاهان گلدار می توانید از نیتروفوسکا ، محلول مالین یا مجتمع های دیگر استفاده کنید.

همانطور که گل آذین پژمرده می شود ، در صورت عدم نیاز به بذر ، آنها بریده می شوند. این باعث تحریک گلدهی مكرر می شود و از از بین رفتن قدرت توسط گیاه جلوگیری می كند. در پاییز ، پس از اتمام گل ، ساقه ها کوتاه می شوند و فقط شاخ و برگ پایه باقی مانده است. برای زمستان ، گیاهان با ذغال سنگ نارس پخته می شوند. علاوه بر این ، آنها را با برگ های افتاده پوشانده و به صنوبر تا ارتفاع 15 سانتی متر می پوشانند.در اوایل بهار ، پناهگاه برداشته می شود تا گیاهان به نظر نرسند.

لوسانتیم به دلیل بیماریهای قارچی (فوزاریوم ، پوسیدگی ، زنگ زدگی ، لکه برگ ، کپک زدگی) می تواند از عفونت های قارچی رنج ببرد. بعضی اوقات بر سرطان باکتری تأثیر می گذارد. از بین بیماری ها به آب پاشیدن خاکستر و پاشیدن با "مخلوط بوردو" کمک می کند. انگل ها به ندرت گیاهان را زحمت می دهند. فقط هر از گاهی می توانید تریپس یا معدنچی های گل داودی را روی آنها مشاهده کنید.

برگها در طراحی منظره

به نظر می رسد در یک فرود گروهی. سبزی های ضخیم ، پوشیده از گل های سفید ، شبیه یک بالش متراکم با کلاه برفی است. گلهای بزرگ هنگام قطع ، کاملاً رفتار می کنند. از آنها برای تهیه دسته هایی که به مدت 7-10 روز در گلدان قرار می گیرند استفاده می شود. در یک باغ گل مخلوط ، یک نیویانیک با یک دلفینیوم ، یک گل ذرت و زنگ ها ترکیب می شود. از انواع کوتوله می توان برای تزئین یک مرز یا یک تپه آلپی استفاده کرد.