گیاهان

اسپاراکسیس

Sparaxis یک گیاه چند ساله از آفریقای جنوبی است ، قادر به پر کردن باغ با یک شورش از رنگ های روشن در حال حاضر در اوایل تابستان است. هر گل چندین سایه متضاد مانند یک رنگین کمان کوچک را ترکیب می کند.

ویژگی های گیاه شناسی

جنس sparaxis متعلق به خانواده عنبیه است. این گیاه برگریز دارای سیستم ریشه ای corm است. ساقه های ارتجاعی تا حداکثر 1 متر در بالای اوج دارای گل آذین سنبله ای هستند. در آب و هوای معتدل ، بندرت به نسبت های غول پیکر می رسد ، از سطح زمین تنها 15-20 سانتی متر بالا می رود. شاخ و برگ آن به رنگ سبز تیره ، سینوسی ، pubescent است.

در ماه مه-ژوئن ، گلهای روشن شکوفه می شوند. آنها یک هسته متضاد از رنگ های زرد ، بنفش ، بورگوندی و سایر رنگ ها و گلبرگ های روشن دارند. گیاهانی با گلهای صورتی ، قرمز ، سفید ، بنفش ، نارنگی و سایر گلبرگ ها وجود دارد. برخی از انواع ، علاوه بر رنگ ساده ، الگویی از رگه های شاخه تیره دارند. بسته به نوع گل ، شکلی کاملاً باز یا قیف دارد.







متوسط ​​قطر گلها با شش گلبرگ 5 سانتی متر است .در هسته 3 عدد استامین ضعیف و یک گربه وجود دارد. لوله وی به طور قابل توجهی بالای گل بیرون زده است.

انواع محبوب

جنس اسپاراكس بسیار متنوع نیست ، دانشمندان تنها 6 گونه و حدود 20 گونه گیاهی را از هم متمایز می كنند. در کشور ما فقط برخی از آنها کشت می شوند که این به دلیل شرایط جوی تقاضا است.

سه گانه Sparaxisاو یک حلقوی (سه رنگ) است. ساقه ها و برگهای xiphoid به ارتفاع 40-50 سانتی متر می رسند.در گل آذین گلهای قرمز ، بنفش ، زرد یا سفید تشکیل می شود. هسته آنها روشن است ، از نظر لحنی با رنگ اصلی گلبرگ ها تفاوت دارد. یک حلقه تیره از رنگ قهوه ای یا سیاه بین هسته و لبه های گلبرگ ها قابل مشاهده است. برای این ویژگی ، گونه ها نام خود را گرفتند ، زیرا روی هر گل به طور هم زمان سه رنگ مختلف وجود دارد. انتقال بین آنها واضح است ، هموار نیست. بر اساس این گونه ، گونه های زیر مشتق می شوند:

  • پروردگار آتش - گلبرگ های قرمز با وسط سیاه؛
  • گراندفلورا - یک طیف بلند با شاخ و برگ سبز تیره و گل آذین های روشن از سفید ، بنفش ، یاس بنفش ، زرد ، دارای عطر و بوی قوی است.
  • مخلوط کم اندازه - روی ساقه های محکم تا 15 سانتی متر بلندی ، گل های قرمز ، زرد و سفید طلسم می شوند.
  • بیلیفر - گلهای گل آذین بلند با گلهای برفی سفید یا زرد تزئین شده است.
  • راه راه - گلبرگهای رنگ نارنجی روشن با شعله های آتش و کنتراست با وسط زرد کمرنگ می شوند.
  • برازنده - یک گیاه مینیاتوری به طول 10-15 سانتی متر با گل های زرد و نارنجی تزئین شده است.
سه گانه Sparaxis

Sparaxis Superba در رشد کوچک متفاوت است. یک گل بالغ به 25-35 سانتی متر می رسد در یک گل آذین سنبله ، 5-7 جوانه به شکل ستاره وجود دارد. اندازه جوانه باز از 5 سانتی متر تجاوز نمی کند گلبرگ های سفید ، نارنجی ، بنفش و زرد با هسته زرد یا سیاه تضاد دارند.

Sparaxis Superba

چگونه می توان اسپاراكسیس را از دانه ها پرورش داد؟

Sparaxis یک گیاه خواستار به اندازه کافی برای رشد است و نیاز به تجربه در باغبانی و زراعت دارد. نهال ها در سبدهای عمیق و دارای خاک بارور سبک از قبل رشد می کنند. گیاه آب و هوای گرم و مرطوب را ترجیح می دهد ، بنابراین محصولات زراعی در گلخانه یا شرایط نزدیک به آن نگهداری می شوند.

بذرها در عمق 5-10 میلی متر در خاک قرار می گیرند و تا زمانی که اولین نهال ها ظاهر شوند ، با یک فیلم پوشانده می شوند. گیاهان جوان بلافاصله نازک می شوند تا حداقل از 2 سانتی متر فاصله بگیرند.برگ های نهال مرتباً سیراب می شوند و در مکانی روشن نگه داشته می شوند. هنگام رسیدن به ارتفاع حدود 6-8 سانتی متر ، می توان نهال ها را به داخل زمین باز پیوند داد. گیاه نسبت به سرما بسیار حساس است ، بنابراین مهم است که خطر سرمازدگی منتقل شود.

در یک مکان ثابت بین گلها باید فاصله 15 سانتی متر (هنگام رشد در زیر یک تکه) یا 45 سانتی متر (هنگام تزئین باغ) باشد. در سال اول پس از کاشت ، معمولاً گلدهی مورد انتظار نیست ، گیاه ریشه می گیرد و به صورت انبوه سبز رشد می کند.

کاشت پیاز اسپاراکسیس

در پاییز ، پس از تکمیل گل ، لامپ ها رشد می کنند و می توان آنها را به چند قطعه تقسیم کرد. برای انجام این کار ، آنها حفر می شوند و با دقت جدا می شوند تا به ریشه آسیب نرسانند. کرم ها تا بهار در اتاقی با دمای هوا در حدود 9+ درجه سانتیگراد ذخیره می شوند. به طوری که آنها زنده بمانند ، آنها را با خاک اره احاطه کرده اند ، اما یک جریان هوا را تأمین می کنند. بنابراین گیاه تا 3 سال جوانه زنی را حفظ می کند.

قبل از کاشت در زمین ، لامپ ها به همراه خاک اره به یک اتاق گرم منتقل می شوند ، جایی که درجه حرارت +25 درجه سانتیگراد است. کاشت را می توان در گلدان ها یا بلافاصله در زمین باز انجام داد. برای انجام این کار ، یک بستر سبک با زهکشی مناسب آماده کنید. لوم ها با ماسه اضافه شده و کودهای آلی ترجیح داده می شوند. در باغ شما باید یک مکان روشن و محافظت شده از مکان های بادی سرد را انتخاب کنید.

در آب و هوای معتدل ، پیازها در اوایل ماه مارس در زمین باز کاشته می شوند. در پاییز ، می توانید در مناطق جنوبی در باغ کاشت کنید. لامپ ها با فاصله 10 سانتی متر با فاصله 15 سانتی متر بین نهال ها در خاک عمیق تر می شوند. گیاهان پاییزه در اوایل ماه مه شکوفه می گیرند و تا اواسط ماه جولای گلها را حفظ می کنند با کاشت بهار ، گلدهی از اواسط تابستان آغاز می شود.

ویژگی های مراقبت

Sparaxis یک گیاه ترموفیلی ملایم است و سرمازدگی را تحمل نمی کند. بنابراین ، در آب و هوای معتدل ، پیازها در پاییز حفر می شوند و تا بهار روی خاک اره یا ذغال سنگ نارس خشک می شوند. در فصل گرم آنها دوباره در زمین کاشته می شوند.

این گیاه به آبیاری منظم بسیار علاقه دارد ، اما بدون رکود آب ، در غیر این صورت ریشه ها به سادگی می توانند پوسیده شوند. در گرمای شدید ، شاخه های زمین باید با آب گرم پاشیده شوند ، اما این کار باید در اوایل صبح یا با توجه به نور خورشید انجام شود تا قطرات آب باعث سوختگی نشوند.

برای شکل گیری گل های بیشتر به چشمه خنک و بارانی نیاز است. با استفاده از آبیاری منظم می توانید شرایط مناسب را ایجاد کنید.

گل آذین و شاخ و برگها محو می شوند ، سپس شاخه های جدیدی در محل خود شکل می گیرند. هر ماه گیاهان با کودهای معدنی در حجمی حداکثر 20 گرم در هر سطل آب بارور می شوند.

در اوت یا سپتامبر ، هنگامی که گل ها پژمرده می شوند ، گیاه دوره ای خفته را شروع می کند. این گیاه شاخ و برگ را ریخته و از سطح زمین کاملاً از بین می رود. مهم است که فراموش نکنید که غده ها در زمین باقی می مانند و در هنگام علفهای هرز یا حفر ، به آنها آسیب نمی رسانند.

رشد اسپاراكس به عنوان گیاهچه ای بسیار دشوار است. او باید نور و رطوبت خوبی را تأمین کند ، در حالی که هوا در زمستان در آپارتمان ها اغلب خشک است. شرایط یک باغ یا گلخانه زمستانی ایده آل است ، جایی که این گیاه صاحبان گل را به مدت چندین سال با گل های فراوان شاد می کند.

دکوراسیون باغ عجیب و غریب

برای اینکه اسپاراکسی ها کاملاً ویژگی های تزئینی آن را نشان دهند ، لازم است که آن را در توده های بزرگ و متراکم کاشت. گلهای مجرد می توانند در باغ از بین بروند اما کاشتهای چند رنگ ضخیم به شما اجازه می دهد تا یک ترکیب جالب منحصراً از اسپاراکسی ایجاد کنید.

یادآوری این نکته حائز اهمیت است که تا پایان تابستان کاملاً محو می شود و شما باید جای خالی را با گیاهان دیگر پر کنید. همسایگی آویشن ، phlox ، tigridia ، stonecrop را درک می کند. با موفقیت با چمنزار و گیاهان سبز زمینی ترکیب می شود. در این حالت ، اثر یک چمن طبیعی ایجاد می شود.

انواع فشرده برای تزئین تراس یا بالکن برای کاشت در گلدان ها مناسب است. گلهای روشن نیز در باغهای صخره ای کاشته شده و یا با درختچه هایی همیشه سبز و درختان کوتوله تزئین شده اند.