گیاهان

کلکیتیا

Colquitia یک درختچه زیبا است که دارای گلهای تزئینی زیادی است. این یک لهجه روشن و تزئینات یک باغ یا حیاط خواهد شد. از نزدیکترین خویشاوندان لانه زنبوری است ، بنابراین از ساختار مشابهی از شاخ و برگ و گل آذین برخوردار است. زادگاه کولکتیتیا ، فلات مرکزی چین و منچوری است.

توضیحات

Colquitia یک بوته شاخه ای نسبتاً بلند است که غالباً تا 1.2-2 متر رشد می کند. گسترش شاخه های جانبی به آن شکل یک توپ را می دهد ، بنابراین هر نمونه به مساحت 2-2.5 متر احتیاج دارد. گیاه چند ساله ، برگریز است.

برگها قبل از گل ظاهر می شوند ، در ماه آوریل به طول 3-8 سانتی متر می رسند و مخالف هستند. شکل برگ بیضی شکل با انتهای اشاره شده است. صفحه پایین آن سبک است و قسمت بالایی آن تیره تر و پوشیده از ویلی است.

شاخه های جوان به رنگ سبز و مودار هستند ، شاخه های قدیمی تر با پوست قهوه ای تیره با صفحات لایه برداری مایل به قرمز پوشیده شده اند. شاخه ها مستقیم رشد می کنند ، اما به تدریج در یک قوس شروع به خم شدن به سمت زمین می کنند.






گیاهان جوان در سن 2-3 سالگی شکوفا می شوند. گلدهی پایدار پس از 3-4 سال از رشد مشاهده می شود ، و نمایندگان این مجموعه 7-8 سال پس از کاشت به ابرهای شکوفه تبدیل می شوند.

در اواسط ماه ژوئیه ، بوش بطور متراکم با گل پوشیده شده است ، به همین دلیل مشاهده شاخ و برگ دشوار است. جوانه های جفت شده به اندازه 1.5 سانتی متر می رسند و از عطر و بوی دلپذیری بیرون می آیند. گلبرگهای ظریف صورتی سفید در زنگ جمع آوری شده و به هسته ذوب می شوند. پایه گلبرگ ها با رگه های زرد تزئینی به شکل مش پوشیده شده است. جوانه ها دارای پایه های جداگانه ای هستند و در انتهای شاخه ها در گل آذین های پراکنده جمع آوری می شوند.

در ماه سپتامبر ، به جای گل ، جعبه های کوچک با بذر ظاهر می شوند ؛ اندازه آنها از 6 میلی متر تجاوز نمی کند. تا ماه اکتبر ، شاخ و برگ ها به طور یکنواخت تغییر رنگ می دهند و بوته با تاج تزئینی همچنان جذب می شود.

انواع کالکویسی

رایج ترین در فرهنگ Kolkwitzia amabilis graebn، که به عنوان "دوست داشتنی" یا "دلپذیر" ترجمه می شود. این عنوان به طور کامل نشان دهنده احساساتی است که فرد هنگام فکر کردن از گیاه تجربه می کند ، که معمولاً بسیاری از نمایندگان فلور چینی است.

برای دوستداران رنگهای روشن تر مناسب ابر صورتی صورتی کلشیتیا (Kolkwitzia amabilis ابر ابر). رنگ گلبرگهای آن به رنگ صورتی روشن و مطابق با نام "ابر صورتی" است.

یکی دیگر از انواع آن است کلکویتسیا روزیه - با گلهای صورتی نسبتاً بزرگ پراکنده شده است.

لازم به ذکر است که در آب و هوای معتدل ، بوته ها نسبت به شرایط طبیعی کوچکتر هستند. در باغ آنها به اندازه 1-1.5 متر می رسند.

تکثیر و تزکیه

می توانید به دو روش جمع آوری پول را تبلیغ کنید:

  • توسط دانه؛
  • قلمه

در حالت اول ، کاشت در پایان ماه مارس انجام می شود. از جعبه های بزرگ یا گلدان های جداگانه با مخلوطی از شن و ذغال سنگ نارس استفاده کنید. بذورها به میزان 5 میلی متر عمیق می شوند ، با آب گرم سیراب می شوند و در یک اتاق گرم یا گلخانه باقی می مانند. شاخه ها بعد از 3-4 هفته ظاهر می شوند. و شاخه های قوی با ارتفاع حدود 25 سانتی متر 4-4.5 ماه پس از کاشت ، در ماه آگوست شکل می گیرند. توصیه می شود شاخه های جوان برای زمستان در خانه باقی بمانند و بعد از غواصی در بهار آینده در باغ کاشته می شوند.

یک روش آسان تر و کارآمد تر قلمه زدن است. در ماه ژوئن ، شاخه هایی با دو یا چند پا برش داده می شوند و به مدت 14-16 ساعت در محلول اسید ایندولیلبوتیریک (50 گرم در هر لیتر آب) خیس می شوند. پس از این ، قلمه ها در گلخانه ها یا گلخانه ها با هوای گرم و مرطوب کاشته می شوند ، جایی که تا بهار آینده ریشه می گیرند. سهم شاخه های ریشه دار حدود 45٪ خواهد بود.

مراقبت از گیاه

برای کلکسیون ، مناطق آفتابی یا کمی سایه دار باغ را انتخاب کنید ، زیرا تعداد گل ها مستقیماً به میزان نور خورشید دریافت شده بستگی دارد. خاکها از نظر خنثی ، قلیایی یا کمی قلیایی ، بارور ، سبک ترجیح داده می شوند. بطور دوره ای خاک و علفهای هرز را شل کنید. بوته ها به صورت تکی یا به صورت پرچین کاشته می شوند ، در حالت دوم ، فاصله بین بوته ها از 1.5 متر کمتر نیست.

یک سوراخ به عمق 60 سانتی متر در زیر یک گیاه جوان حفر شده است که از مخلوط حاصلخیز چمن ، هوموس و شن پر شده است. لایه بالایی با مخلوطی از خاکستر ، کمپوست چوب سخت و آهک پاشیده می شود. اگر قلمرو تفاوتهای امدادی را نشان دهد ، مکانهای مرتفع برای کاشت انتخاب می شود. در مناطق دشتی ، هوای سرد رشد منفی را تحت تأثیر قرار می دهد.

گیاه نیاز به آبیاری منظم دارد. با ایستادن آب گرم در اواخر بعد از ظهر تولید می شود. کودهای شیمیایی ارگانیک از گیاهان هوموس گیاهی یا حیوان ترجیح داده می شوند. آنها در طول دوره رشد و گلدهی 2-3 بار در فصل اعمال می شوند. همچنین کوددهی با کودهای معدنی یا بخشی از سوپر فسفات نیز ممکن است.

در مناطق شمالی شاخه های جوان وقت لازم برای رسیدن به زمستان را به اندازه کافی ندارند ، بنابراین یخ می زنند و می میرند. یک وقوع مکرر در بهار انتهای شاخه های خشک است. آنها باید قبل از گل بریده شوند ، که شاخه های جدیدی را تشکیل می دهد.

برای سرعت بخشیدن به بلوغ ، به روشهای زیر متوسل شوید:

  1. هنگامی که گلدهی به پایان رسید ، آبیاری را به میزان قابل توجهی کاهش داده و تغذیه بوته ها را متوقف کنید.
  2. تا عمق 5-10 سانتی متر ، زمین با ذغال ذغال سنگ نارس یا کمپوست با افزودن ذغال سنگ نارس ، شاخ و برگ ، خاک اره خاک ریزی می شود.
این گیاه باعث تجمع عناصر مفید می شود و سیستم ریشه را از انجماد محافظت می کند. برای جلوگیری از یخ زدن شاخه ها ، پس از اتمام گلدهی ، هرس انجام می شود. شاخه های ناخوشایند برداشته می شوند و یک تاج جمع و جور را تشکیل می دهند. کافی است شاخه های چوبی و تعداد کمی شاخه های جوان را ترک کنید. Colquitia در برابر یخبندان بسیار مقاوم است و فقط در یخبندان های شدید و بدون برف به پناهگاه کمی احتیاج دارد.