پرورش طیور

چگونه طاعون در جوجه ها ظاهر می شود و آیا می توان این بیماری را درمان کرد؟

چرا برای یک کشاورز مهم است که بدانیم که طاعون در پرندگان چیست؟ از آنجا که جوجه های خانگی مستعد ابتلا به این بیماری عفونی هستند.

این عفونت به سرعت از یک پرنده مریض به یک فرد سالم گسترش می یابد و این می تواند از طریق اهداف مراقبت، تغذیه، قفسه ها، و همچنین از یک فرد به دیگری اتفاق بیفتد. در نتیجه - مرگ کل گله.

در این مقاله ما در مورد آنچه که در مرغ ها اتفاق می افتد صحبت می کنیم که عامل ایجاد کننده و حامل بیماری است، آیا می توان از وقوع آن، جلوگیری از چگونگی درمان و اقدامات پیشگیرانه جلوگیری کرد.

طاعون مرغ چه هستند؟

طاعون پرندگان یک بیماری عفونی حاد جوجه است که همراه با ادم از بافت زیر جلدی سر، گردن و قفسه سینه است.

طاعون در پرندگان از دو نوع است: کلاسیک و غیر معمول..

طاعون کلاسیک عامل عفونت پوست فوق العاده ویروس است که از طریق مدفوع (مدفوع، ادرار)، مایعات بینی، خون، اندام و تخم مرغ و پرهای پرندگان مریض منتقل می شود.

آتیپیک

از نظر بالینی و پاتولوژیک، بیماری در بسیاری از موارد مشابه بیماری طاعون پرندگان کلاسیک است.

دوره انکوباسیون 4 تا 25 روز است. این بیماری تا 4 تا 8 روز به نحوی واضح نیست. در کشورهای مختلف اعلام شده تحت شرایط مختلف. در کشورهای مستقل مشترک المنافع، توسط جنگجویان آلمانی در جنگ جهانی دوم به ارمغان آورد و برای اولین بار در قلمرو اشغال آلمان کشف شد.

علائم و روند اشکال غیر معمول

هنگامی که یک عفونت در مزرعه اتفاق می افتد، جوجه ها و افراد جوان ابتدا بیمار می شوند. در تنفس، مصرف بیش از حد هوا، گاهی اوقات "جوشاندن"، تشنج، فلج اندامها دشوار است. ادم وجود ندارد تغییرات آسیب شناختی همانند در مورد طاعون کلاسیک است، تنها ادم وجود ندارد.

اقدامات برای مبارزه، پیشگیری از طاعون غیرطبیعی همانند طاعون کلاسیک است (بیشتر در این مقاله در ادامه آمده است). علاوه بر این، همه پرندگان حساس به طاعون در منطقه تهدید شده با واکسن فرمول هیدروکسید فورا واکسینه می شوند. تمام اقدامات دقیقا مطابق با منشور اداره دامپزشکی وزارت کشاورزی فدراسیون روسیه انجام می شود.

پاتوژنها و حاملان بیماری

عامل ایجاد کننده یک ویروس فوق العاده است که در داخل جنین مرغ کشت می شود. پستانداران با ویروس آلوده نمی شوند، اما می توانند به عنوان حامل های آن استفاده شوند.

حامل اصلی پرندگان مریض است. انتقال عفونت از خانه های مرغ آلوده و از مزارع محروم به افراد سالم از طریق حمل و نقل، بسته بندی و غیره در واقع، جوجه ها، بوقلمون ها، کمتر - مرغ دریایی، طاووس، و به ندرت - فازشان.

اردک ها، غازها و کبوتر ها با احتمال کمتری آلوده می شوند، اما گونه های آبزی که در معرض پرندگان مریض قرار می گیرند نیز می توانند حامل ویروس باشند. انتقال مستقیم ویروس از طریق پوست آسیب دیده و غشاهای مخاطی رخ می دهد.

نشانه ها و نشانه ها

علائم این بیماری پس از یک دوره انکوباسیون اتفاق می افتد زمانی که پاتوژن از طریق بدن پرنده پخش می شود.

علائم اصلی طاعون:

  • دولت افسرده؛
  • از دست دادن اشتها؛
  • ضعف؛
  • خواب آلودگی
  • فروپاشی ناگهانی

پرنده مریض کمی حرکت می کند، در یک مکان نشسته است، سر و بال خود را پایین می برد، پرهای ناخوشایند، پلک ها متورم می شوند، افزایش پاره شدن وجود دارد.

درجه حرارت به 43-44 درجه می رسد. گل یاس و گوشواره های آبی می آیند تورم پوست و بافت اپیتلیال در سر، چشم، گردن و پستان. خروجی مخاطی از سوراخها و خلط ها، مدفوع شل و اسهال وجود دارد. پرنده خس خس، تنفس سریع و دشوار و غشای مخاطی حفره دهان می تواند با تشکیلات هموراژیک پوشیده شود. در بعضی موارد حرکات مانع، سکته مغزی وجود دارد.

دوره انکوباسیون از 1 تا 5 روز است. مدت بیماری بستگی دارد از چند ساعت تا یک هفته.

تغییرات آسیب شناختی

در پرندگان آلوده، تورم و تورم لایه زیر جلدی اپیتلیال مشاهده می شود. ضایعه سینوسی مانند مارپیچی و گوشواره، اگزودا در قفسه سینه و شکم و در ناحیه پریکارد، گاهی اوقات ادم ریوی و التهاب، در مری، در غشای مخاطی لوله تراشه و در برونش خونریزی یا هیپرترمی؛ غده تیروئید و غدد تیوژن بزرگ شده و ملتهب می شوند.

در جوجه های عجیب و غریب، نفخ و نفوذ عروق غشای سروز زرده ها، که منجر به پارگی فیلم می شود. محتوا وارد شکم مرغ می شود و باعث پریتونیت می شود. کبد ملتهب شده و بزرگ شده است. شکم بزرگ شده است. کلیه متورم و پایین. در غشای مخاطی خونریزی موضعی مری است.

تشخیص

نتیجه گیری عفونت با طاعون و تأیید تشخیص می تواند تنها پس از آزمایشات انجام شود.

بر اساس:

  1. نمونه های منفی مطالعه های باکتریوسکوپی و باکتری شناسی است.
  2. هیچ گونه بیماری پدیده ای برای پستانداران آزمایشگاهی وجود ندارد.
  3. گسترش عفونت در جوجه ها (به خصوص جوانان).
  4. عفونت فیلترهای ضخیم از خون و اندامها.

در مورد تمایز مظنون ایمنی شناسی ویروس به طور خاص آلوده به پرنده است که واکسینه شد.

اگر تشخیص افتراقی، عوامل نوعی بیماری اپیوئیدی، علائم بالینی و پاتولوژیک اضطراب، زمینه سوء ظن در معرض اضطراب را فراهم آورد، لازم است بلافاصله تشخیص را تایید کند. یک نتیجه منفی از تحقیقات باکتری، و همچنین عفونت اردک و خرگوش با نتایج مثبت عفونت جوجه ها، می تواند این بیماری را شناسایی کند.

روش های مبارزه با گسترش بیماری

اگر طاعا تشخیص داده شود، لازم است در اسرع وقت پرندگان در محل را ببندید، تمام تجهیزات کار را به خانه مرغ بردارید، قرنطینه را در مزرعه آلوده و منطقه ای که در آن واقع شده است، ایجاد کنید.

پرندگان بیمار باید کشته شوند و سوخته شوند، پرندگان که این بیماری را کشته اند - فقط سوختگی دارند، پرندگان مشکوک به آلوده شدن می توانند برای گوشت مورد کشتار قرار بگیرند که فقط می تواند در داخل مزرعه مورد استفاده قرار گیرد و تحت درمان به مدت 20 دقیقه و در دمای 100 درجه باشد.

کشتار پرندگان مشکوک به عفونت باید در سایت های تخصصی انجام شود. کشتارگاه، خانه های مرغ آلوده، مزارع مزرعه، مکان های پیاده روی، تمام ابزار ها و دستگاه ها، محلول 10 درصد کلرید آهک، محلول فرمالدئید 3 درصد، محلول قلیایی 4 درصد، محلول 20 درصد از آهک هیدراته، در معرض انحلال فوری قرار می گیرند.

قبل از فرایند ضدعفونی مکان های پیاده روی، چمن باید پوشیده و سوزانده شود، محلول های آهکی هیدراته 20٪ را ضد عفونی کنید و برای 3 ماه استفاده نکنید. کود، گوسفند، فیدر با بقایای خوراک - سوختگی. پرها که در کارخانه فرآوری طیور قرار دارند و قبل از ظهور طاعون پرندگان به دست می آیند، باید در محلول فرمالدئید 3 درصد به مدت 40 دقیقه ضد عفونی شوند.

تخم مرغ هایی که طی 2 هفته قبل از تشخیص بیماری جمع آوری شده، به مدت 10 دقیقه جوش داده شده است. در دمای 100 درجه.

برای یک دوره قرنطینه به مدت 30 روز ممنوع است جوجه ها، بوقلمون ها و جوندگان های مرغ را از منطقه آلوده خارج کنید، در داخل ممنوع است که پرندگان زنده و کشته شده را فروخته و پرنده ها و تخم مرغ ها را به فروش برسانید.

روش های درمان مدرن

علیرغم پیشرفت علمی و تکنولوژیکی، یک روش موثر درمان هنوز پیدا نشده است؛ همه چیز که می تواند نشانه ها را متوقف کند یا روند عفونت را متوقف کند، نابودی افراد آلوده است.

کمک! در بعضی موارد، از آنتی بیوتیک ها استفاده می شود، پس از آن فرد به ظاهر درمان می شود. در حقیقت، پاتوژن داخل مرغ آلوده باقی می ماند و نشانه ها را نشان نمی دهد. بنابراین، از یک فرد بیمار، آن حامل می شود و پرندگان سالم را آلوده می کند.

پیشگیری

برای جلوگیری از وقوع عفونت بسیار ساده تر است، یعنی:

  • انجام تشخیص انتخابی
  • مهاجرت کنترل و انتقال پرندگان میان خانوارها؛
  • ترکیب غذا و خلوص آماده سازی را بررسی کنید.
  • فعالیت عفونت و روند عفونت را در مناطق همسایه نظارت می کند.
  • واکسیناسیون برای جلوگیری از عفونت

عامل اقتصادی

اگر کشاورز توجه کافی به اقدامات پیشگیرانه و تشخیصی نداشته باشد، علاوه بر از دست دادن گوشت و عجله جوجه ها، خطر ابتلا به بیماری را در مزارع همسایه گسترش می دهد که ممکن است شامل جریمه، تحریم و پرونده های قضایی شود.

علاوه بر این، شما باید برای اقدامات نابود کردن و ضد عفونی paddocks، ابزار، خانه های مرغداری، کفی مرغ پرداخت کنید. در صورتی که سر مزرعه نتیجه گیری در مورد واکسیناسیون در دست داشته باشد، حتی اگر واکسن کار نکند، اثبات حضور وی در عفونت بسیار دشوار خواهد بود.