Ratibida یک گیاه چند ساله با گل آذین های روشن است که شبیه به سمبره است. منطقه توزیع منطقه وسیعی از مکزیک تا کانادا است ، اما در عرض های روسی نیز احساس خوبی دارد. گل در ترک و کیفیت خاک بی تکلف است و در برابر شرایط آب و هوایی خشک و گرم مقاوم است. در کشور ما ، بهتر است به عنوان کلاه مکزیکی یا گل بیدمشک شناخته شود.
ساقه ها با تیغه های برگ 3 تا 3 سانتی متر به ارتفاع 120 سانتی متر می رسند .گل ها در اوایل تابستان شکوفه می گیرند و تا پاییز ماندگار می شوند. هسته مخروطی شکل ، که 2-3 سانتی متر از آن بیرون زده است ، با گلبرگ های افتاده مرز می کند. رنگ می تواند به رنگ نارنجی ، زرد یا ترکیبی باشد.
انواع ردیبیدا و خصوصیات آنها
هفت گونه از این گیاه شناخته شده است ، اما باغداران تنها دو مورد از آنها را پرورش می دهند:
- به شکل روده بزرگ - ارتفاع ساقه 1 متر شاخ و برگ شاخه ای مایع سیروس دارای یک رنگ ظریف به رنگ آبی مایل به سبز است و گل آن قرمز ، بنفش یا زرد است. گلبرگهای افتاده با مرز مرجانه ، زرد یا قهوه ای مرز هم مرز هستند. با تشکر از هسته بیرون زده 3-5 سانتی متر ، ظاهر بسیار یادآور کلاه معروف مکزیکی است.
- سیروس - بیشتر اوقات به عنوان یک گیاه سالانه به طول 1.5 متر رشد می کند برگ هایی از شکل پیچیده ، لنسانته - سیروس. گلبرگهای گل شبیه به یک سبد زرد یا قهوه ای هستند. یک هسته کوچک بیرون از گل آذین بیرون زده است.
هر دو گونه دارای رایحه ای معطر هستند.
باغبانان ترجیح می دهند که گیاه راتبییدا بکارید ، از آنجایی که بوته ، با مراقبت خوب ، از ماه مه تا پایان سپتامبر شکوفا می شود و می تواند در یک مکان برای حدود پنج سال رشد کند. حتی در صورت عدم مراقبت ، از گل رشد و لذت می بخشد ، زیرا با کاشت خود رشد می کند.
در حال رشد و تکثیر گل گیاه گل زراعی
Ratibida در تولید مثل بسیار بی تکلف است. متداول ترین روش ها عبارتند از: خود کاشت بذر ، بذرها به طور مستقیم در خاک ، نهال ها. بسته به شرایط آب و هوایی ، زمان و روش کاشت ، گیاه در سال آینده یا همان سال شکوفا می شود ، اما بعداً.
دانه ها
کشت کلنیفرم و سیروس Ratibida از بذرها در زمین باز با کاشت در اوایل بهار و در ماه فوریه با آب و هوای معتدل و گرم آغاز می شود. مواد کاشت را می توان به طور مستقل خریداری کرد یا به دست آورد. مجموعه دانه های مایل به زرد قهوه ای رسیده از گل آذین های خشک شده محو شده با مخروط قهوه ای تیره انجام می شود. آنها در اواخر پاییز رسیده می شوند.
خاک باید یکنواخت ، به خوبی شل شده و بدون توده باشد. به منظور رشد مؤثر بذرهای راسیبیدا ، آنها در خاک خنثی یا کمی قلیایی کاشته می شوند. با این حال ، در هر زمینی به خوبی رشد می کند ، نکته اصلی این است که حالت دوم نباید خیلی مرطوب باشد. کاشت گیاه در نزدیکی استخر توصیه نمی شود. کاشت در رختخوابها به عمق 2 سانتی متر با فاصله 30 سانتی متر ضروری است .آب دهی فقط در صورت زمستان برفی نبود توصیه می شود.
نهال
کاشت نهال در مناطق خنک توصیه می شود. کاشت در اواخر پاییز یا اوایل بهار:
- بذور بر روی یک کمپوست خشک ، مرطوب (مرطوب اما مرطوب) توزیع نمی شوند ، با یک لایه زیرلایه پاشیده می شوند و در مکانی روشن قرار می گیرند.
- حفظ درجه حرارت +20 ... +25 ° C بسیار مهم است. در چنین شرایطی ، نهال ها طی چند هفته افزایش می یابند.
- غواصی در گلدان ها پس از ظاهر شدن برگ دوم روی جوانه انجام می شود.
- سپس نهال ها به گلخانه یا گلخانه منتقل می شوند. او به مدت دو هفته وسوسه می شود و به آب و هوای آزاد و خورشید عادت دارد. هنگامی که به اندازه کافی برای پیوند در خاک قوی شد ، 2 ساعت قبل از کاشت سیراب می شود.
- به آرامی از گلدان ها رها کنید ، بدون آنکه تکه های خاک رس را بشکنید ، آنها را در سوراخ های از پیش حفر شده به اندازه مناسب قرار می دهند و با زمین پاشیده می شوند. گردن ریشه باید بیش از 2 سانتی متر عمیق شود.
تقسیم بوش
روش تقسیم بوش به ندرت و فقط برای رتیبیدا به شکل کلنی مورد استفاده قرار می گیرد ، زیرا دارای یک سیستم ریشه ای شکل عمیق است و در سیروس نیز بسیار لطیف است. برای جوانسازی بوته ها استفاده می شود. بوته ای 4 تا 4 ساله به آرامی حفر شده و توسط اسرارگران یا چاقو تقسیم می شود ، بدون آنکه زمین را از ریشه در بیاورد. سطح مناسب قطعات تقسیم شده باید یکسان باشد. برای اینکه گیاه سریعتر ریشه بگیرد و شروع به کار کند ، باید مرتباً سیراب شود.
قلمه ها
قلمه ها نیز به ندرت مورد استفاده قرار می گیرند ، زیرا رتیبیدا به خوبی توسط دانه ها پخش می شود. این روش در ماه های می تا ژوئن تا زمان تشکیل جوانه ها انجام می شود. قلمه ها در ریشه قطع می شوند و در یک کلیه مرطوب قرار می گیرند. آن را با ماسه در بالا بپاشید و سپس با یک شیشه آن را بپوشانید. پس از 14-20 روز ، ساقه ریشه های خاص خود را دارد. نهال ها در فاصله 30-35 سانتی متر از یکدیگر قرار می گیرند.
قوانین مراقبت از بقیه در فضای باز
مراقبت کاملاً ساده است و حتی یک باغبان بی تجربه نیز با آن کنار بیاید.
گل دشت نیازی به آبیاری مداوم ندارد ، فقط در صورت وجود خشکسالی طولانی مدت قوی ، و سپس در مقادیر کم انجام می شود. به آرامی و در هنگام گلدهی سیراب می شود.
کیفیت خاک بر رشد گل تأثیر نمی گذارد ، با این وجود اگر خاک تخلیه شود ، قبل از تشکیل جوانه ها ، یک مجتمع معدنی معرفی می شود ، اما به هیچ وجه ارگانیک نیست.
گیاه زمستان را به خوبی تحمل می کند و نیازی به پناهندگی ندارد. آماده سازی برای دوره سرما به قطع قسمت زیرین ساقه کاهش می یابد.
پیشگیری از آفات و بیماری ها
این گیاه در برابر بیماری ها و آفات مختلف بسیار مقاوم است. تهدید فقط می تواند مراقبت نادرست باشد. بنابراین ، رطوبت بیش از حد منجر به حمله کپک پودری یا شته ها می شود. بنابراین ، از آب مکرر جلوگیری می شود و منطقه از زباله های گیاه تمیز می شود. خاک با یک مجموعه معدنی حاوی پتاسیم و فسفر بارور می شود و با ذغال سنگ نارس پخته می شود.
طراحان منظره ترجیح می دهند در کنار رودبکیا و اکیناسه گل سفت و سخت کاشت کنند. این به شما امکان می دهد تا یک مجموعه گیاهی غنی تر ایجاد کنید. همچنین ، گل توصیه می شود که در صخره های دارای گیاهان پوشش خاکی قرار داده شود.