گیاهان

ما rododendrons رشد می کنیم: تفاوت های ظریف در کاشت و مراقبت ، همه چیز در مورد تولید مثل

  • نگاه کن: هدر
  • دوره گلدهی: آوریل ، مه ، ژوئن
  • ارتفاع: 0.3-1.5m
  • رنگ: سفید ، صورتی ، بنفش ، قرمز ، زرد ، بنفش
  • چند ساله
  • زمستان ها
  • سایه دار
  • دوست داشتن

تصور یک منطقه حومه ای بدون ساکنین دائمی معمولی دشوار است - گل صد تومانی ، گل سرخ ، خشخاش ، دالی ، در طول تابستان تختخوابهای گل و تخت گل با کلاه های سرسبز خود. با این وجود ، گاهی اوقات در کلبه های تابستانی مناطق میانه و جنوبی می توان درختچه ای زیبا و غیرمعمول را یافت که شبیه گل رز است. این یک رودودندرون است ، یک گیاه ترموفیلی نسبتاً هوس آور. یافتن یک رویکرد به آن آسان نیست ، اما پرورش و مراقبت از rhododendrons با گذشت زمان برای برخی از دوستداران گیاهان نادر به یک سرگرمی تبدیل می شود - این گلهای باشکوه بسیار زیبا و تصفیه شده اند.

میهمان عجیب و غریب در کلبه شما

مانند بیشتر محصولات زراعتی با شکوه و گل ، رودودندرون به ندرت در حیات وحش روسیه یافت می شود ، و منحصرا تحت نظر باغبانان رشد می کند.

بسیاری از گونه ها فقط در عرض های جغرافیایی جنوبی ریشه می گیرند و احساس خوبی دارند ، بنابراین می توان آنها را با خیال راحت در کریمه ، سرزمین کراسنودار یا قلمرو استاوپول پرورش داد. با این حال ، برخی از گونه ها ، به عنوان مثال داورسکی یا کانادایی ، در آب و هوای معتدل به خوبی توسعه می یابند ، بنابراین اگر در حومه مسکو ، اورالها یا حتی در خروجی سیبری زندگی می کنید ، رودودندرون نیز می تواند کلبه تابستانی شما را با گل های باشکوه خود تزئین کند.

به معنای واقعی کلمه از لاتین ترجمه شده ، "rododendron" به معنای "گلاب" است - و در واقع ، گیاه از نظر ظاهری بسیار شبیه به گل رز است ، اگرچه به گلاب نیست بلکه به هدر اشاره دارد

البته شما با یکی از انواع رودودندرون آشنا هستید - این آزالای معروف خانه است ، که اغلب تزئینات ویندوزهای آپارتمانهای شهری است. با گل های سرسبز و سایه های متنوع متمایز می شود.

غیرممکن است تصور کنید که بستگان این گیاه کوچک چگونه می توانند به 25-30 متر از ارتفاع برسند ، اگرچه در حقیقت در هیمالیا ، ژاپن ، آمریکای شمالی ، برخی از گونه ها به چنین اندازه های غول پیکر رشد می کنند.

همچنین رودودندرونهای پایینی نیز وجود دارد که بوته های جداگانه یا بوته های خزنده ای هستند که در پای کوه و در مناطق ساحلی ساحلی احساس راحتی می کنند.

انواع کوهستان برای سازماندهی اسلایدهای آلپی کوچک و ایده آل است. به عنوان مثال ، کامچاتکا رودودندرون بی تکلف است ، فقط تا 35-40 سانتی متر طول رشد می کند و رنگ صورتی روشن دارد

در بین سالانه ها و چندساله ها (و در کل حدود 3 هزار) ، می توانید انواع مختلفی را انتخاب کنید که مشخصات آن برای کشت در منطقه خاصی مناسب باشد.

اگر به سایه خاصی نیاز دارید - مایل به قرمز ، بنفش ، سفید یا زرد - این نیز مشکلی نخواهد داشت ، زیرا پالت رنگ محصولات زراعی تقریباً نامحدود است. فرهنگ گلدهی از اوایل بهار آغاز می شود و در کل دوره گرم ادامه می یابد.

به لطف پالت رنگی مجلل ، azaleas های باغ را می توان با انواع مختلف گیاهان گل ترکیب کرد و برای رشد در کلمبیا ، باغهای سنگی ، تختخوابهای گل چند سطحی استفاده کرد

کاشت رودودندرون: زمان ، خاک ، روشنایی

به دنبال توصیه های کلی ، کاشت می تواند هم در پاییز و هم بهار انجام شود ، یعنی در فصل رشد مناسب برای شما ، به استثنای زمان گلدهی و مدت کوتاهی پس از گلدهی - حدود 10 روز. با این حال ، باغبان باتجربه همچنان اصرار دارند که یک کاشت بهاری که بسته به منطقه ، از آوریل تا 10-15 ماه مه ادامه یابد ، ادامه دهند.

انواع مختلفی که زودتر از این دوره کاشته شده اند ، برای تعطیلات ماه مه با رنگ ضخیمی پوشیده شده اند - در برابر زمینه شاخ و برگهای سخت و سبزی تازه ، بسیار چشمگیر به نظر می رسند.

یکی از اواخر رودودندرونهای گلدار P.J. Mezitt یک گیاه سرسبز با جوانه های صورتی و بنفش است. گلدهی آن در دهه آخر آوریل - اول اردیبهشت - آغاز می شود

انتخاب محل مناسب کاشت بسیار مهم است ، زیرا در آفتاب روشن گیاه احساس ناراحتی می کند و در مکانی کاملاً تاریک به گل سرسبز نمی دهد.

بهتر است تخته گل با رودخانجات در ضلع شمالی ساختمان ، در یک منطقه نیمه سایه شکسته شود ، به گونه ای که ظهر وقتی اشعه خورشید به حداکثر قدرت می رسد ، گیاه کاملاً از روی آنها بسته شد.

نه تنها دیوارهای ساختمان ، بلکه حصارها یا درختان بلند نیز می توانند به عنوان سدی سایه ای برای باغ گل باشند. رودودندرون با درختانی که ریشه آنها به عمق خاک می رسد و در رشد گیاه - با بلوط ، لچک ، صنوبر و میوه - با گلابی یا سیب هیچ دخالتی ندارد.

گلها کاملاً نمی توانند خاک قلیایی یا خنثی را تحمل کنند - باید اسیدی باشد ، غنی از هوموس ، به خوبی هوادهی شده و بدون ناخالصی های آهک. یکی از بهترین مواد برای رشد ، مخلوطی از ذغال سنگ نارس و خاک رس است.

رودودندرون به ترتیب زیر کاشته می شود:

  • سوراخ سوراخ ، کم عمق (35-40 سانتی متر) و به اندازه کافی گسترده (55-60 سانتی متر)؛
  • قسمت پایین توسط یک لایه ماسه سنگ ماسه ای (10-15 سانتی متر) تخلیه می شود.
  • آنها با مخلوطی از لوم و ذغال سنگ نارس (بالا یا اسفناج ، با اسیدیته کم) پوشانده شده اند ، در حالی که ذغال سنگ نارس باید حدود 2 برابر بیشتر باشد.
  • به راحتی خاک داخل گودال را فشرده و به اندازه یک توپ خاک رس گیاهچه سوراخ کنید.
  • ریشه های نهال را درون سوراخ پایین آورده و آن را با مخلوط خاک در امتداد گردن بسیار ریشه پر کنید ، که در نتیجه باید با سطح خاک در همان سطح باشد.
  • اگر خاک خشک است ، گیاه را به وفور آب دهید.
  • مالچ (تا عمق 5-7 سانتی متر) تولید کنید ، که برای آن ذغال سنگ نارس ، خزه ، سوزنهای پوسیده ، برگها و پوست بلوط خرد شده مناسب است.

برای بهتر شدن گیاه در محلی جدید ، قبل از کاشت ، ریشه ها را کاملاً با آب خیس کنید - نهال ها را در یک ظرف آب آغشته کنید تا حباب های هوا دیگر روی سطح ظاهر نشوند.

طرح تقریبی کاشت رودودندرون: 1 - خاک باغ؛ 2 - زهکشی؛ 3 - مخلوط خاک ذغال سنگ نارس ، خاک رس یا لوم. 4 - لایه ای از سوزن های کاج

ترفند دیگری وجود دارد که به پیشرفت بهتر سیستم ریشه کمک می کند. در گیاه گلدار ، سرسبزترین جوانه ها را قطع کنید - به این ترتیب گیاهچه انرژی بیشتری را برای ریشه کن کردن خرج می کند. کاشت و مراقبت بیشتر از رودخانه‌ها مراحل مهمی هستند که در زیر آنها به نتایج شگفت انگیز خواهید رسید.

ساخت بوته کاشته شده بهتر است بعد از ریشه زایی کامل ، طی دو هفته انجام شود. می توانید به گیاه شکل خاصی بدهید و بسته به سبک طراحی منظر سایت خود ، پایه را تزئین کنید

تفاوت های ظریف مراقبت از گل

قوانین مربوط به مراقبت صحیح از درختچه های گل متفاوت از استانداردهای پذیرفته شده نیست: لازم است رعایت رژیم آبیاری ، وجین و هرس به موقع ، تغذیه گیاه با مواد معدنی مناسب و اطمینان از زخم شدن آفات انجام نشود.

به عنوان مثال ، ظرافت هایی وجود دارد که هنگام سست کردن ، رویکردی ملایم دارد. ریشه های گیاه بسیار نزدیک به سطح هستند ، بنابراین باید خاک بسیار با دقت از بین برود و حفر کردن به هیچ وجه نباید انجام شود. هنگام برداشتن علفهای هرز ، به هیچ وجه از هلی کوپتر یا چاقوی باغ استفاده نکنید ، فقط می توانید به صورت دستی عمل کنید.

رژیم آبیاری و ویژگی های آن

نسبت رودودندرون به رطوبت بسیار جالب است. از یک طرف تحمل غرقاب کردن را ندارد ، از طرف دیگر نیاز به پاشش مداوم و آبیاری با آب مخصوص تهیه شده دارد.

حتی هنگام انتخاب محل فرود ، بررسی کنید که آیا آب زیرزمینی نزدیک به سطح است یا خیر. واقعیت این است که با وجود مقدار زیادی رطوبت در خاک ، ریشه ها به سادگی "خفه می شوند" و گیاه می میرد. به همین دلیل برای تخلیه آب اضافی لایه ای از زهکشی لازم است.

رعایت رژیم آبیاری و آبیاری جوی در حین رشد جوانه ها و گل دهی بسیار مهم است - هرچه آبیاری بهتر ، گل های روشن تر و با شکوه تر باشد.

آبیاری به طور مرتب انجام می شود ، قبل از اسیدی شدن آب - برای این کار ، 12-20 ساعت قبل از آب دادن ، 2-3 مشت انگشت ذغال سنگ نارس خرچنگ را در یک ظرف با آب قرار می دهیم. بهتر است از آب شیر استفاده نکنید ، در موارد شدید باید از آن دفاع کرد. ایده آل - بارندگی. منظم آب دادن به شرایط گیاه بستگی دارد: به محض اینکه برگها درخشش براق خود را از دست داده و تورگر را تغییر دادند - زمان آن رسیده است که آب شود.

چه موقع هرس یک گیاه

مفهوم برداشت بسیار مشروط است. معمولاً این گیاه به طور یکنواخت توسعه می یابد و بوته ای بسیار گل و باریک از شکل صحیح را تشکیل می دهد ، بنابراین عاشقان تخت گل های سرسبز نیازی به هرس ندارند. اما گاهی اوقات شما نیاز به باریک کردن بوش دارید ، آن را کمی پایین تر یا تازه جوان سازی کنید.

هرس در اوایل بهار انجام می شود ، تا زمان شروع جریان شیره. شاخه های ضخیم و ضخیم با قطر 3-4 سانتی متر را انتخاب کنید ، انتهای آن را با قیچی باغ برش دهید و برش ها را با لاک مخصوص باغ یا رزین مخصوص باغ آماده کنید. حدود یک ماه بعد ، روند به روزرسانی شروع خواهد شد و در طول سال ادامه خواهد یافت - شاخه های جدید شکاف دارند و جوانه های خواب شروع به توسعه می کنند.

هرس بوته های یخ زده یا قدیمی به مهارت خاصی احتیاج دارد: شاخه های ضخیم باید به مدت 2 سال با فاصله 35-40 سانتی متر از سطح زمین قطع شود: بخشی امسال ، دوم - بعدی

رودودندرون ها با گل ناهموار مشخص می شوند. اگر امسال آنها شما را از رنگ و بوی خاصی خشونت بار خوشحال کرده اند ، انتظار می رود سال آینده نتایج متوسط ​​تری داشته باشید. برای جلوگیری از این ، جوانه های پژمرده باید بلافاصله پس از گلدهی از بین بروند ، و سپس گیاه قدرت لازم برای به دست آوردن هرچه بیشتر جوانه در سال دوم را دارد.

محافظت از آفات و بیماری ها

بوته های شاخه ای با شاخ و برگهای متراکم و جوانه های زیادی مکان مناسبی برای زندگی حشرات است که نیمی از آنها می تواند زیبایی شما در طی دو هفته را از بین ببرد ، بنابراین باید اقدامات زیادی برای محافظت از بوته انجام شود.

تنه ها و شاخه های ضخیم مکان موردعلاقه برای ماله ها است. حلزون ها و حلزون ها با دست برداشت می شوند. از حشرات مقیاس ، ملافه ها ، کنه های عنکبوتی ، مگس های رودودندرون ، کرم های غذایی استفاده کنید. ساقه ها و شاخه ها را با 8٪ قارچ کش "تیرام" درمان کنید ، کربوفس به خوبی کمک می کند.

برای خلاص شدن از شر کدوم دیازونین از بین بردن اشکالات ، کنه ها و به خصوص حشرات دشوارتر است. به یاد داشته باشید ، برای خداحافظی با یک مهمان مضر برای همیشه ، شما باید نه تنها خود گیاه بلکه همچنین لایه بالایی از خاک اطراف آن را پردازش کنید.

همراه با آفات حشرات ، رودودندرون ها توسط بیماری های قارچی تهدید می شوند - زنگ زدگی ، کلروز ، لکه بینی. دلیل آن عدم وجود هوادهی و عدم رعایت رژیم آبیاری است. زردی ناشی از بیماری کلروز با محلول کلات آهن درمان می شود. اگر پوسیدگی ظاهر شود ، شاخه های آسیب دیده باید کاملاً قطع شود. برای پیشگیری ، درمان فصلی با مایع بوردو در اواخر پاییز یا اوایل آوریل انجام می شود.

کود و انتخاب کود

لازم است تغذیه رودودندرون از کاشت و در طی دوره گلدهی شروع شود. برای حفظ محیط اسیدی که برای فرهنگ مهم است از سوپر فسفات ، سولفات پتاسیم ، نیترات پتاسیم ، سولفات منیزیم یا کلسیم ، آمونیوم استفاده می شود ، اما در حداقل غلظت.

پانسمان اوایل بهار از کودهای حاوی نیتروژن (40-50 گرم سولفات منیزیم یا آمونیوم در هر 1 متر مکعب مایع) تشکیل شده است ، همچنین در دوره پس از گلدهی نیز از اهمیت برخوردار است. در ماه جولای ، دوز کودها باید به 20 گرم کاهش یابد.

پانسمان ایده آل برای rododendrons یک محلول مایع از کودهای طبیعی مانند آرد شاخ یا سرگین گاو است. کود پوسیده با آب رقیق می شود (1 قسمت کود تا 15 قسمت از آب) ، 3-4 روز اصرار کرده و در زمان آبیاری استفاده می شود

1-2 سال پس از کاشت ، لازم است خاک سطحی تجدید شود. برای این کار ، ذغال سنگ نارس به نسبت مساوی با هوموس یا کمپوست مخلوط می شود و روی ناحیه اطراف ریشه ها پاشیده می شود. در کنار مواد طبیعی ، سوپر فسفات ، سولفات پتاسیم یا آمونیوم به بستر اضافه می شود (جامدات - هر یک قاشق غذاخوری). به عنوان یک پودر خشک ، Agricola را می توان برای گل دادن به گیاهان باغ استفاده کرد. به یاد داشته باشید که فقط بوته های کاملاً سیراب شده باید بارور شوند.

روش های تولید مثل - کدام یک را انتخاب کنید

سه روش موفق در انتشار رودخانه‌دار در شرایط باغ را در نظر بگیرید:

  • توسط دانه؛
  • قلمه؛
  • لایه بندی

رشد گیاهان از دانه ها کار طولانی و پر زحمت است. دانه های خشک و سالم را در گلدان ها یا جعبه هایی با ذغال سنگ نارس کاشته می کنید ، مقداری ماسه را اضافه می کنید ، با کلاه های شیشه ای را می پوشانید و در جای روشن قرار می دهید. طی یک ماه لازم است خاک را مرطوب کرده و میعان را از شیشه خارج کنید.

نهال هایی که بعد از 4 هفته ظاهر شدند در گلخانه با آب و هوای خنک مطابق الگوی 2 3 3 سانتی متر کاشته می شوند نهال ها مدت زمان طولانی رشد می کنند و تنها پس از 6-7 سال اولین گلدهی را خواهید دید.

گسترش توسط قلمه نیز تقریباً همه باغبانان در برابر آن مقاومت نمی کنند. لازم است شاخه هایی که نیمه چوبی هستند ، گرفته و چندین قلمه از آنها را به طول حدود 7-8 سانتی متر برش دهید.

برگها از پایین خارج می شوند ، و انتهای تیمار شده در یک ظرف با هترواکسین قرار می گیرد - یک محرک رشد ، جایی که به مدت 12-15 ساعت نگه داشته می شود

سپس در خاک ذغال سنگ نارس قرار داده شده و پوشانده شده ، مانند مورد دانه ها. بسته به نوع ، قلمه ها طی 2-4 ماه ریشه می گیرند و پس از آن در جعبه هایی با خاک مخروط ذغال سنگ نارس پیوند داده می شوند و به گلخانه خنک منتقل می شوند. دمای مطلوب 10ºС است. در فصل بهار به همراه گلهای دیگر درست در جعبه ها کاشته شده و تنها پس از چند سال می توان آنها را به مکان اصلی رشد پیوند زد.

راحت ترین گزینه برای تولید مثل ، لایه لایه کردن است. شاخه پایین انعطاف پذیر گرفته می شود ، شیار 12-15 سانتی متر در نزدیکی آن کشیده می شود و فرایندی در این شیار گذاشته می شود.

به طوری که او بلند نشود ، قسمت میانی ساقه قلاب شده و در بالای آن با ذغال سنگ نارس پاشیده می شود. قسمت بالایی را باید بیرون آورده و به تکیه گاه وصل کنید - یک گیره چوبی که در زمین گیر کرده است

لایه بندی به همان روشی که کل بوش انجام می شود - مراقبت می شود - آن را آب می کند و اسپری می کند. هنگامی که ریشه می گیرد (در اواخر پاییز یا بهار) ، با دقت از هم جدا می شود ، حفر می شود و به محلی از رشد مداوم پیوند می یابد. این روش به ویژه برای انتشار رودهدراندرون های برگریز مناسب است.

محبوب ترین نمرات کشور

در باغ مخروطی 2-3 متری رودودندرون داورسکی با هم همزیستی کامل دارد. با جوانه های گلدار فراوانی که به قطر 4 سانتی متر می رسند مشخص می شود.

اگر فصل گرم ادامه یابد ، مطمئناً رقم داورسکی با گل های مکرر گل های پاییزی شما را خوشحال می کند و زمستان آینده گیاه زمستانی هاردی در حالت معمول شکوفا می شود

آدامز رودودندرون یک میهمان شرقی است که به خاکهای کوهستانی صخره ای عادت کرده است.

گیاه زیبا با گلهای صورتی کمرنگ تا یک و نیم متر رشد می کند. در کشور ما نادر است و در بوریاتیا در کتاب سرخ ذکر شده است

رودودندرون پایین خزنده قفقازی یک کشف واقعی برای باغ های صخره ای است.

گلهای گل آذین قاره قفقاز با سایه غیرمعمول کمرنگ زرد یا کرم مشخص می شود که به طرز چشمگیری رنگهای اشباع و غنی تر از انواع دیگر را رقیق می کند.

ژاپنی رودودندرون نوعی برگریز با شکوه با جوانه های فلامینگو است.

rododendrons ژاپنی با گل های شگفت انگیز و رنگ آمیزی شاخ و برگهای سبز در پاییز بی تکلف ، زمستان سخت و از هر نظر به خوبی پرورش می یابند - گزینه ای عالی برای رشد در مرکز روسیه

و در آخر - یک فیلم کوتاه در مورد چگونگی دستیابی به شکوفایی شکوهمند روداندرن.